Cumartesi Yazıları - 70

                              “...yaşarken söylenmiştir.”

Helâl Yaşamak

Suyu ölçmeden, nefesi saymadan verene; kudret  sahibi, kader belirleyici olana şükürle...

Yaşamanın gayesini unutmayanlar ve unutmaması gerekenler, bir istikamet üzere yürümeye ant içenler; her adımda istendik istikamette olup olmadıklarını iyi sorgulamalıdır.

Yaşarken söylenmiştir, biline...

Hiçbir cismi sembol, giyilenler, taşınan rozetler de dahil yola çıkış gayesinden saptırmamalıdır; istikamet ehlini. Helâli öğretmeye çalışanlar; haram bir zamanı, taâmı, makamı elinin tersiyle itmelidir. En masum tarafı tutanlar, yetkiye sahip olduklarında; hakkı, hukuku yutmamalı, ezmemelidir. 

Aynanın varlığı istikamet ehlini şımartmamalı; çünkü aynayı, aynayı göreni de bir gören var. Ayna kırk odalı kırık bir ayna olsa da...

Yaşarken söylenmiştir, biline...

Zaman da mekan da eylem de söylem de şahitlidir. Her yazılanı da yazmadan önce kaydedenler vardır. 

Bir nesle bırakılacak emanet, takip edilmesi istenecek iz; kirletilmemeli,eskitilmemeli, hırpalanmamalıdır. Dikkat edilmezse her nesilde biraz daha yıpranan değerler, artık değersizleşir. Hatta bir zamanların en ciddi hassasiyetleri, bir zaman sonra güncel neslin komedisi olabilir. 

Değerlerin ciddiyetini hatırlatanlar  ihyaya, değerleri komediye dönüştürenler imhaya hizmet ederler.

Yaşarken söylenmiştir, biline...

İçinde ne varsa, dileklerin de dahil, ilk emri verene uygun olsun; gerisi hikâye...

Hayati Koca

22.09.2018, Ankara