İsmi Ve Yüzü Memleket Olanlar Vardır -7-
 

C e m i l M e r i ç

Gözlerinden çok rahatsızdı artık. Yurtiçinde ve yurtdışında çeşitli tedaviler almıştı. Süreç her geçen gün dışarıdaki karanlığa sürüklüyordu.

Bir akşam arkadaşlarından birine bir aile dostlarına akşam oturmasına gitmişlerdi. Vedalaşma vakti gelmişti. Ev sahibi de uğurlamak için kapıdaydı. Bir merdiven indikten sonra ayağı tökezledi Cemil Meriç’in.

Elektrikler mi kesildi, lambalar neden yanmıyor, diye sordu. Halbuki elektrikler kesilmemişti ve lambalar da yanıyordu.

O akşamdan itibaren dış dünyayı gören gözleri tamamen kararmış; ama iç dünyasındaki aydınlık en şiddetli şekliyle başlamıştı.

“BU ÜLKE”nin değerini bilen, geçmişten geleceğe “ UMRANDAN UYGARLIĞA” tespit ve arayışlarıyla yol ve ufuk çizen bir aydın, bir mütefekkir, çileli bir yolun hem işçiliğini hem de bekçiliğini yapan bir irfan adamıydı.

Rahmet olsun!