“…sonu yaklaşınca bitmesin diye sayfaları tekrar tekrar okuduğum romanları…”

Aynaları seni gösterdiği, şiirleri seni anlattığı, şarkıları seni hatırlattığı, yolları sana çıktığı için sevdim.

Senin sesinle okuduğum şiirleri. Hikâyedeki İncilâ sendin. Bildin mi, bilmiyorum. Fotoğraflarda hep bana baktığını düşündüm. Her kim çekmişse hep ben oldum. Bunu zaten bilemezsin.

Şimdi kaç yaşındasın, neredesin? Şehre gelen filmlerde de arayacağım, henüz on yedim bitmeden. Sonu yaklaşınca bitmesin diye sayfaları tekrar tekrar okuduğum romanları da bazen ismi bazen de yüzü sana benzeyenleri de anlatacağım. Bugün bu yer, yarın mahşer…

…………