İzler Ve Yansımalar - 47

“... sarılarak bile kavuşamadıklarınız vardırya...”

Hangi yük, içinin dolması kadar ağırlaştırır ki insanı?

Ada gibi...

Dört yanı denizdir; ama yine de yalnızdır, işte! Denize hasret yaşar. İçindeyken bile.

Sarılarak bile kavuşamadıklarınız vardır ya... İliklerinize işlemiştir hasret, ayrılık, ileri sevgi. Hani bazen içtiğiniz su, yanan yerlerinize hiç değmez, öyle...

Bazen varlığını yaşamak bazen de varlığını düşünmek bile yağmur yağdırır. Öyledir senin hikâyen. Ve bu hikâye sadece sana özgüdür; başkası dışarıda gözcü.

Bir hikâyesinin olduğunu bilenler, birgün mutlaka hikâyenin kahramanını hatırlayacaklardır. Ya bahardan kalan ya da yangından.

Kimsenin söylemediğini bir gün bir ayna söyleyecektir. O gün bize düşen sessizce dinlemektir. Sessizce...