Cumartesi Yazıları – 81

“...şimdilik 81 İl’den oluşan güzel ve anlamlı, kurdurulmuş değil kurulmuş ülkemin her karış toprağına...Cennet koksun ümidiyle...”

“ Her beşiği baştan, her eşiği daha yüksekten kurmayanlara...”

Cennette Ülkeler Yokmuş

Sığmadığımız evler,apartmanlar, sokak ve caddeler, mahalleler, şehirler, ülkeler...

Bir yer bulamadığımız kalpler, süzülemediğimiz gönüller...

Düşmemek için yapışamadığımız diller...

Bir selamın, merhabanın sıcaklığını, samimiyetini artıramadığımız eller...

Hangisi çok bir insana? Hangisine layık değil insan?

İnsan...
Sürekli sınır mı çizer? Hep daraltır mı dünyasını?
Asıl kazanılması gerekeni kaybederek neyi kazanacağımızı düşünüyoruz?
Bizden bir öncekinin bıraktığı yerden, özetten, özden devam etmemiz gerekirken neden her beşik baştan, her eşik daha yüksekten kurulur?

İnsan...
Her nefeste yeni bir can...Neden eski bir anda kalsın ki? Nefes yeni değilse ten eskiyecek zaten.

İnsan...
İçi renkli bir yumak...

devamı...” Cumartesi Yazıları’nda”....