Azığımız Tosttan Kitabımız Testtendi

                   şimdi 

Yemeğimiz Tencereden İlgimiz Anneden

Haydi! Zorluklar, içimizde güçlü bir ordu büyütüp beslesin.

Haydi! Zorluklar; keşke şöyle olsaydı, keşke şöyle yapabilseydim dediğimiz ne varsa biraz gerçeğe dönüştürsün. 

Okuldan şimdilik ayrıyız.

Hüznümüz Hasandağı kadar, umudumuz Toroslar... 

Bazen mecburi mevcudiyet bazen de kriz zamanları; yeni yollar, yöntemler, anlayışlar, imkanlar ve çıkış yolları da getirir, gösterir. 

Bir gerçeğimiz...

Özellikle büyükşehirlerde okul zamanları öğrencilerin zamanı planlamalarını ve beslenme düzenlerini çok etkiliyor. Sınav yılları olan 8. ve 12. Sınıf öğrencilerinin hem okuldaki dersler ve kurslar hem de dışarıdan aldıkları veya almaya çalıştıkları destekleme kursları; öğrencilerin zamanı planlamalarını ve etkili kullanmalarını, beslenme düzen ve alışkanlıklarını çok etkiliyor/du.

Bazen krizler ve zor zamanlar yeni bir yöntem denemesi fırsatı da verir. Ümidim odur ki bu zorunlu durum daha evcimen, daha sevecen, daha ailevi, daha gelenekçi, daha akademik, daha sportik ve daha estetik bir neslin yetişmesine vesile olur. An itibariyle kontrol kendilerinde.

Şimdi evdeler çocuklarımız.

Eğitimleri uzaktan; ama ilgiler yakından. Zamanı planlamak, spor ve sanata zaman ayırmak, akademik süreci farklı yollardan takip etmek ellerinde. Bunu bir fırsata dönüştürebilirler.

Belki de anne ilgisi ve sevgisiyle tencerede pişen yemekleri hem biyolojik hem de psikolojik durumlarını daha olumlu etkileyecektir.

Belki de her zorlukta bir kolaylık ve güzellik vardır, kim bilir...