Aslı Gibidir

İzler Ve Yansımalar - 16

“... bu aşkın sebebi sensin, sahibi benim Mâsivâ!”

Aslı Gibidir

Ey sevgili!
Belki anlatamadım, belki yazamadım, belki yaşayamadım. Hani o filmlerdeki, şiirlerdeki, romanlardaki tadı, kıvamı, etkileyiciliği oluşturamadım. Mecnun’dan öğrendiklerimi, Kerem’den dinlediklerimi, Ferhat’tan çektiklerimi tam olarak hissettiremedim; ama emin ol ki içimdekilerin o bildiklerinden hiçbir farkı yok, hepsi aslı gibidir.

“Sen olmasaydın, alemleri yaratmazdım.” der ötelerden bir ses. Yani varlığı, diğer tüm varlara sebep gösterir. O zaman öyle var olmalı ki insan; sebebe uygun, sebebe benzeyen, sebebe ait... Biri varlığında kaybolma, biri varlığında görünme... Öyle yaklaşmalı ki öze, gerçeğe her gören aslı gibidir diyebilsin.

Bir hile ile öz vatanından kopan insan, kurduğun tüm gerçeklikler yalan dünyanın eseri. Öyle benzet ki gerçekliğini aslı gibidir olsun!

Baştan beri gelen ilahi fermanlar, baştan beri yazılanlar, baştan beri söylenen şarkılar, türküler; baştan beri anlatılan masallar, efsaneler; baştan beri tabiata verilenler ve ondan alınanlar... Hepsi senin için.
Ey insan!
Baştan beri olanların hangisi sana uygun? Hangisi seni tanımlar, anlatır? Hangisine benzettin kendini? Sana sorsalar, hangisinin aslı gibidir dersin?

Aslı gibidir olmak, hikâyeyi bilmek ve hikâyeden kopmamakla mümkündür.