Nurettin Topçu var olmak için; düşünmek, sevmek ve iradî hareketler gerçekleştirmektir, der. Burada yazarın dikkat çektiği husus sadece fiziki hareket değildir. Zira hayvanlar da hareket eder. N. Topçu, burada şuurlu olmayı ve düşünebilmeyi ön plana çıkarıyor.

Yoktu var oldu, vardı yok oldu her şey.

Varlığı anlamak için yokluğu yokluğu anlamak içinde varlığı bilmek gerekiyor.

Ya nedenler, nasıllar?

Neden ve nasıl var oluyoruz?

Hz. Mevlânâ, insanın yaratılış hakikatiyle alâkalı hikmetin sırrını cihânşümûl bir mesaj halinde şöyle paylaşıyor. O insandır ki, o’nun bir adı da: “eşref-i mahlûkat” olarak meleklerden dahi üstün yaratılmıştır olmasıdır.

“İnsan bir cevherdir, gökyüzü ise ona arazdır.
Her şey parçadır, basamaktır, maksat ise insandır. diyor.

Hz. Mevlânâ: “Hamdım, piştim, yandım!” diye hulâsa ettiği ömrünü, Hakk’a(Cellecelalühü) yürüyüşün emsalsiz bedeli olarak gösterir.

“Varlıkta–yokluk” ilk durak ise; “yoklukta-varlık” son durak olacaktır.

Üstad Necip Fazıl Kısakürek, “O’nun Sanatı” adlı şiirinde bu mevzû’yu kendisine has ifâdelerle şöyle dillendirmiştir:“

(Yok) bir (var) dır; Geçit vermez; Dar mı, dardır!(Yok) bir (yok)tur; Akıl ermez, Ne de çoktur!

(Var) bir (yok)tur; Yusyuvarlak dönen oktur.(Var) bir (var)dır. O’na varmak…Bu kadardır!”

Son söz olarak Yunus Emre’ye kulak verelim, ne diyor koca Yunus:

“Ten fanîdür, cân ölmez, gidenler girü gelmez,
Ölür ise ten ölür, cânlar ölesi degül”

Kalın sağlıcakla

Sait ÖZDEMİR

Eğitimci-Yazar

www.saitozdemir.net