Kur’ân-ı Kerim’i okurken, manasını anlayarak okurken kendimizi, eşsiz güzelliklerin sergilendiği bir müzede hissediyoruz. Müzede, gözümüzü nereye çevirirsek, nasıl bir orijinallik, ifadesi güç bir hayranlık, duyuyorsak, iç doyuma ulaşabiliyorsak, kur'ân-ı Kerimi, manasını bilerek okuduğumuzda veya okuyanı anlayarak takip ettiğimizde aynını, hatta onlarca kat fazlasını hissediyoruz. Sûreden Sûreye, ayetten ayete, kelimeden kelimeye geçerken, eşsiz güzellikte bir müzede gezinir gibi, bir sanat eserinden, öbürüne gözümüzü çevirip duruyoruz ya, aynı müzeyi onlarca kez gezsek usanırız ama, Kur’an müzesini onlarca, yüzlerce kez gezsek usanmayız. Her gezişimizde bir ayrı güzellik, keşfederiz, hayranlığımız artar, sevgimiz perçinlenir ufkumuz aydınlanır.
Mealleri okur iken, hangi meal olursa olsun, bu büyüklüğün aynını göremeyiz. Gene de müzede gezinir gibi oluyoruz.. Buna rağmen güzellikleri keşfetmemek mümkün değildir. İlâhî ifadeler insan aklının, dilinin sınırı içine hapsedilince, elbette zayıflıyor. Ne var ki güzellik kendini gene de haykırıyor.
Kur’ân-ı Kerim okurken, bazen insandan başlayıp alemlere, bazen âlemlerden başlayıp, insana, kendimize ulaşıyoruz. Bazen insan, bir ayette, zirveyi yakalayabiliyor. Bir çok ayetin , Allâhü Teâlâ’nın sıfatlarını zikrederek son bulmasındaki hikmet, bu sıfatların yüceliklere ermenin mührü olması, zirveye ulaşıldığının işareti olmasıdır. Daha önemlisi, insandan Âlemlere, Âlemlerden insana, kendimize yönelirken, Allâhü Teâlâ’dan bir an bile kopmuyoruz. Her ayet, her cümle insanı Allah’a ulaştırıyor. O kudreti sonsuz varlığa bağlıyor. İnanan insanın Allah’a bağlılığını artırıyor, yükseltiyor, yüceltiyor.
Bir örnek olmak üzere Kur’an’ın ilk suresinin, ilk ayetini değerlendirelim.
İlk kelime “Elhamdü” hamd, şükür, minnet, bir kulluk görevidir. “Lillahi” (Allah içindir) deyince Allah’a tevcih ediyoruz. Başka hiç bir varlığa hamd yapılamaz. Bu temel kuraldır. Sonra İslam’ın Allah inancının yüceliği “Rabbi’l- Alemiyn” buyrularak gösteriliyor. “Rab”, yoktan var eden, sürekli var olmasını sağlayan, güç, enerji veren demektir. Neyin enerjisini, bütün evrenlerin enerjisini veren, Verip duran Allah’a. Bir cümlesi, ilk cümlesi bu kadar güçlü, güzellikleri ifade eden, yüksek mana taşıyan, ruh yükseltici, prensip ortaya koyucu başka bir kitabın olabileceğini sanmıyorum. İşte mucize buradan, ilk ayetten başlıyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.