Mustafa Yürekli, Dil ve Edebiyat dergisinin 2013 yılı Nisan sayısında yayınladığı ?Gülde Zaman' şiirini köşesine taşıyor: ?Özsuyu kurumaz

Oksijen aşktır / Adamın adı da hidrojendir / Kadının adı da..?

GÜLDE ZAMAN

Çekirdeği diyeyim varlığın

Çiçek soğanı anlayın siz

Nefes değince ılık

Sevgi uyanır

Tazimle tesbih arasında

Lahuttan atlayıp

Aydınlığında çatlak arar berzahın

Sürgün

Tir tir titrer

Ve sallanır terledikçe

Eğilir bükülür

Küflü yarıktan çıplak

Ve biraz müstehcen sarkıtır sarı

Kıldan ince uzadıkça

Uzayacak boynunu

Tropik yılana

Sürünerek yürüyecek

Kimi telleri uyumaz

Salkım saçak yayılan

Kökünün

O mahzende sürekli

Su alır

Bir kuyu kadar rutubetlidir

Özsuyu kurumaz

Oksijen aşktır

Adamın adı da hidrojendir

Kadının adı da

Aman ne koku

Gülde doruğa ulaşır yoğunluk

Olgun kökler

Yumuşak özlü saplar

Asitleri bol

Yaprak gübresi

Hayvan gübresi

Kireç

Kabe'nin taştan duvarı

Dibine yığılıp birikmiş

Hiçbir şey vazgeçemez yaşamdan

Toprak bile hafif

Hafif soluk alıp

Verir sayılıdır

[email protected]