İzler Ve Yansımalar - 6

“...bu yüzden aşıklar ölümden sonra kavuşacaklarını, ölmeden severler.” ( H.K)

Aşka İhtiyacınız Yok, Onun İçin İhtiyaçlarınız Bitmiyor -2

Bir fotoğrafla titremek,
bir ismi zihninizdekine benzetmek,
görmek istemek; ama görünmemek,
bir sırrı tek başına saklamak...

“ Sanatçısı söylerken dayanamayıp eşlik ettiğim, kekeme dilimdeki şarkısın, Mâsivâ!” diyorsa şiir yazan adam, asıl hürmet eserin sahibinedir. Eser, sahibinden bir parçadır; her bir parça birleşerek belki bir izlenim oluşturur. Hiçkimse sahibinden daha güzel söyleyememiştir, aynı şarkıyı. Gücün ölçüsünde eşlik edersin sadece. Yalnızken şarkı da senindir,eser de ses de. Tam olur mu, hayır! Yine kekemesin, anlatamazsın. Zaten anlatabilseydin kalabalık olur, büyü bozulurdu. Bu yüzden aşk, yalnızken büyür; çünkü tek kişiliktir.

“ Bir yerde aşka ait yürek için,
gittiği her aynı,
buna İstanbul da dahil Mâsivâ!” denilmişse, gidenin boşluğundan değil, hoşluğundandır. Hoşnuttur. Hiçbir şuhluk, o hoşnutluğu bozamaz ve ona dahil de olamaz.
Razıdır. Başka bir şey düşünemediği için değil, en güzel düşünce o olduğu için razıdır.
Çünkü aşk kanaattir.

Ona sahip olursan, diğer sahip olduklarının veya olmasını istediklerinin hepsinin geçici olduğunu bilirsin. Ömürlü, nefesli, süreli... Asıl mesele, kalıcı olanı bulmakta. Gökyüzüne baktığında da aynaya baktığında da... “ Bu yüzden aşıklar, ölümden sonra kavuşacaklarını ölmeden severler.”