Sanat dünyasında 2013 yılı sonbahar mevsimi gibi yaprak dökümü yaşanmaya devam ediyor.2013?ün bitimine 43 gün kala yılı sanat dünyasından bir ulu çınar bir yıldız daha kaydı ve aramızdan ayrıldı.

Ocak ayının başlarında İsmet Hürmüzlü ile başlayan yaprak dökümü, Alev Sururi, Savaş Akova, Macide Tanır, Tekin Akmansoy, Metin Serezli, Dinçer Çekmez, Yaşar Güner, Gül Yalaz, Tuncay Kurtiz, Tomris Oğuzalp ve son olarak 18 Kasım?da bir süredir hastanede tedavi görmekte olan Nejat Uygur sanat dünyasından son göçen bir duayen sanatçı.

Sahne sanatları özelliklede tiyatro, sanatçı ve izleyiciyi göz göze getiren, topluma bir takım mesajlar vermek amacıyla, yaşanılan veya tecrübelerden hareketle yaşanılacağı düşünülen sosyal, kültürel, ekonomik vb. olayların yorumlanmasıyla ortaya konulan eser içeriğindeki kişiliklerin seyirci veya dinleyicilere direk yansıtılması. Ayrıca sanatın toplumsallaşma sürecinde ve toplumun olaylara bilinçli yaklaşımında ipuçları vermesi açısından çok önemli bir yeri vardır.

Bu denli güçlü eğitici rolü olan bu sanat dalının emekçileri Sahne sanatçıları onlar toplumun gülen yüzü. Kendi iç dünyalarını, sorunlarını, sevinç ve kederlerini bir kenara bırakarak canlandırdıkları karakterler ile bazen bizleri güldüren, bazen ağlatan, bazen düşündüren ama her zaman kendimizde bir şeyler bulduğumuz kendimizi yerine koyduğumuz karakterlerin kahramanıdırlar.

?Hayat gelip geçiyor ağlamakla gülmekle, zaten komiklik yapıyorum ben böylesine bir dünyaya gelmekle.? Diyen Uygur, kendine has esprileri, hiciv üslupları ve kelimeleri yanlış anlama ve söyleme ile sahnede farklı bir görüntü çizen, güldürürken düşündüren mesajlarını inceden inceye veren bir duayen sanatçı idi.

10 Ağustos 1927?de Kilis?te doğan Nejat Uygur, daha ilkokul çağlarında tiyatroya merak sarmış çeşitli müsamerelerde oynamıştır. Babasının subay olmasından dolayı sürekli şehir ve okul değiştiren Uygur?u son orta oyunu ve tulûat sanatçısı İsmail Dümbüllü keşfetmiştir.

Çocukluğunda pilot olma hayalleri kuran Nejat Uygur, spor?a da büyük ilgi duyuyordu bu nedenle Sarıyer halkevinde boks, atletizm, su sporları ile ilgilenmiş aynı zamanda da iyi bir at binicisiydi.

Güzel sanatlar akademisi heykelcilik bölümünde okumuş fakat mezun olmadan ayrılmış ve Amerika?ya gitme merak ve arzusu nedeni ile bir süre gemilerde çalıştıktan sonra Profesyonel olarak 1949 yılında kendi tiyatrosunu kurmuştur.

?Benim cephem sahne. Ben tiyatronun bir neferiyim. Asker hastalıktan ölmez; Kurşunla ölür. ben de cephede yani sahnede alkışlarla ve alkışların arasında ölmek istiyorum.? Diyordu. Eylül 2007'de beyin damarlarında oluşan bir tıkanıklık nedeniyle vücudun sol tarafında kısmî felç geçirmiştir. Buna rağmen tiyatrodan kopamayan Uygur, 26 gündür tedavi gördüğü hastanede 18 Kasım 2013 tarihinde solunum yetmezliği sebebiyle hayatını kaybetti.

Beş çocuğundan ikisi Süheyl ve Behzat için "armut ağacının dibine düşmüş" onlarda tiyatrocu oldu diyordu.

64 yıllık sanat hayatı içerisinde 50?nin üzerinde ödül alan Nejat Uygur, 1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını almıştır.

2007 yılında geçirdiği kısmi felçlikten sonra, artık yaşlandığını bir gün kapısının malum şahıs tarafından çalınacağını kendi değimi ile ?dört kolluya? bineceğini yine o her zamanki güler yüzü ve hazır cevaplılığı ile ifade ediyor ve sahneden ?Ömrümün son saniyesine kadar sizleri güldürmeye ant içiyorum.? Diye söz vermişti sevenlerine. O hep güldüren adam, öyle bir şaka yaptı ki, milyonlarıyasa boğdu.

?Bir gün gelecek tiyatronun zilleri susacak, tiyatronun ışıkları sönecek, tiyatro perdesi bir daha açılmamacasına üstüme kapanacak. Hiç üzülmeyin seyircilerim. Söz veriyorum sizlere dertlerinizi ben götüreceğim, kahkahalar sizlere kalacak.? Demişti. Fakat dediği gibi olmadı 20 Kasım 2013 günü Teşvikiye camide kılınan cenaze namazı ve Zincirlikuyu mezarlığında son yolculuğuna kendisini uğurlamaya gelen sevdikleri, dostları ve seyircilerini göz yaşlarına boğdu.

Sanatçılar milletin kahramanlarıdır ve millet kahramanlarını daima yüreklerinde yaşatır. Nejat Uygur?da milletimizin yüreğinde her zaman yaşayacaktır.Nurlar içinde yatsın.

İbrahim Halil SİPAHİ

Araştırmacı- Yazar

21.11.2013/adanapost.com