Bu şiirde ilk üç kita, Hazret-i Fatıma’nın kendi şiirinden tercüme gibi nakildir. Deyimler, terimler, hatta hisler ona aittir.

Şiirin Ana hatları, tarafımdan Hazret-i Fatma’nın kabri başında, not alındı, sonra şiir kalıplarına döküldü.

Fatıma Annem

Ölüm haberi ulaşınca

Yüreğin oldu, parça parça

Hep gündüzlerin oldu gece

Peygamber kızı, annem, annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

Kâinat kaldı onsuz, bom boş

Onsuz Dünya, kum dağına eş

Yer gök sarardı, soldu güneş

Peygamber kızı, annem, annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

Ziyaret için koşup vardın

Kabr-i Ahmed’den güller derdin

Baba hasreti büyük derdin

Peygamber kızı, annem, annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

Ölünce annen, öksüz kaldın

Nasıl dayansın buna özün

Ah ü zar oldu, bütün sözün

Yirmi beşinde yumdun gözün

Peygamber kızı, annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

Ali gibi bir aslan buldun

Doymadan, birden mevta oldun

Hasan Hüseyni öksüz koydun

Peygamber kızı, annem annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

Sekiz aycığı gücün saydın

Hasan, Hüseyn’i öksüz koydun

Cümle alemi yasa boğdun

Peygamber kızı, annem annem

Oy, annem oy, Fatıma annem

İrfan Hoca’nın akar yaşı

Yoktur yanmayan, hiçbir kişi

Matemin aldı, dağı, taşı

Peygamber kızı, annem annem

Oy, annem oy, Fatıma annem