Birkaç gün önce gazetede bir haber dikkatimi çekti. Haberde ciddi bir araştırma kuruluşunun mutluluk üzerine yapmış olduğu anket sonucuna yer verilmişti.

BAREM Araştırma şirketi tarafından 65 ülkede yapılan araştırmaya göre Türkiye en mutsuz 10. Ülke imiş. En mutlu ülkenin Fuji en mutsuz ülkenin Irak olarak saptandığı ankette Türkiye 56. Sırada yer alarak en mutsuz 10. Ülke konumunda.

İnsan yaşamını kaliteli kılan olgu hiç kuşkusuz insanların kendilerini mutlu hissetmesi ile başlar.

Peki, ülkemiz insanı neden mutsuz? Yâda diğer bir değimle neden kendini mutsuz hissediyor?

Öncelikle mutluluk nedir?

Bütün özlemlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan kıvanç durumu, ongunluk, kut, saadet, bahtiyarlık anlamına gelmektedir “mutluluk”. Schopenhauer göre mutluluk, "mutsuz olmamak”tır.

Yaşamımızın her türlü olumsuzlukları ve yaşadığımız sorunlar karşısında bir birimize hep şu nasihatte bulunuruz. “Her şeyin başı sağlık”, “Sağlık ve huzur bunlar olunca hayatta başarıyı da zenginliği de elde eder ve mutlu olursunuz!” denilir.

Oysa pek çok insan buna sahip olduğu halde hala mutlu değildir. Hep mutsuzdur ve sürekli dert yakınarak mutluluğu aradığını dile getirirler.

Elbette ki “sağlık” her şeyin başıdır. Sağlık denen şey, insanın istediklerini yapabilmesi için vücut ve akıl sağlığını koruması demektir.

Meşhur bir sözümüz vardır hatta şarkı sözü olarak da kullanılmıştır “parayla saadet olmaz” diye. Ancak bunun aksine insanımızın büyük çoğunluğu mutluluğu maddiyata bağlamaktadır.

Gerçekten de çevremize baktığımızda her yaştan her konumdaki insanların hayatından şikâyetçi, yüz ifadeleri ve sözlerinden mutsuz olduklarına şahit oluyoruz.

Çocuklar mutsuz, öğrenciler mutsuz, işçi memur mutsuz, İşsiz mutsuz, emekli mutsuz, esnaf mutsuz, işadamı mutsuz; vs. mutsuzlar kervanı böyle devam edip gidiyor.

Böylesine insanları mutsuz kılan nedir?

Çocuklar mutsuz;  İhtiyacı olan veya sahip olmak istediği şeyleri ailelerine aldıramayan, çoğunlukla hayır cevabı alan çocuklar mutsuz oluyorlar. (genellikle ailelerin imkânı olmaması nedeniyle istekler yerine getirilemiyor), Her istediğine evet denilen ve yerine getiren her şeye sahip olmasına ve dilediğinde de olabileceğini bilen çocuklarda mutsuz olabiliyorlar. Birinci çocuğumuz istediklerine sahip olamadığından mutsuz, sahip olursa mutlu olacağını düşlerken/düşünürken. İkinci çocuğumuz ise, sahip olduğu halde kendisini mutsuz hissedebiliyor, ona beklide istediklerine kolayca sahip olmak mutluluk vermiyor.

Öğrenciler mutsuz; Çok çalıştığı halde istediği notu alamayan, istediği üniversiteye gidemeyen, okul bitince atanamayan, iş bulamayan üniversite mezunlarımız sadece mutsuz değil bunalım içerisinde.

İşçi memur mutsuz; Ya çalışma koşulları, iş güvencesi, çoğunlukla ücretlerin hayatı idame ettirmeye, eş ve çocukların ihtiyaçlarını karşılamaya yetersiz olması.

İşsiz mutsuz; Belki de mutsuz olması en olağan kişi işsiz olanlardı.  Aradığı işi bulamayan bu nedenle de geçimini sağlayacak bir gelire sahip olmayan kişilerdir. İşsizim ama yinede mutluyum diyen birine ben şahsen rastlamadım. Olan da var mıdır? Olasıdır.

Emekli mutsuz;  Emeklinin büyük bölümü mutsuz, özelliklede daha düşük aylık alan eski emekliler. Çalışırken düzenli bir işi olmayan veya sürekli düşük ücretle çalışan, emeklilik sonrasında kendine ait başını sokacak bir evi olamayan ve hala aldığı en düşük emekli Maaşı’nın yarısı ile kira ödemek sureti ile geçinmeye çalışan emeklinin mutlu olması sanırım mümkün değildir.

Esnaf mutsuz; Bir dokun bin ah işit, siftahsız kepenk kapatmaktan tutun, sattığının yerine yeni mal koyamamak, veresiye satışlar, geri dönen çekler, tahsilâtta sıkıntılar, yüksek kiralar, vergi, KDV vs. her şeye rağmen hamdolsun diyen olsa da bir kısmının mutsuzlukları ve memnuniyetsizlikleri gözlerinden okunuyor.

Mutluluk nasıl elde edilebilir?

Huzur, sağlıklı bir yaşam tarzı ile insan hayatta arzuladığı şeyleri yakalayabilir ve mutlu olabilir mi?

Mutlu olmak her istediğine sahip olabilmek mi?

Maddeye (para) sahip olmak mutlu olmanın tek anahtarımı?

Arzuladığı şeylere sahip olamayanlar bu arzularını yerine getirmeleri için öncelikle maddi imkânlara sahip olamayanlar, parası olmadığı dolayısı ile kendisini mutlu kılacak meta’ya sahip olamadığı için mutsuz olurken. Dilediği her şeye sahip olmaya maddi imkânları olan ve bunlara ulaşan kişide kendisini mutlu hissetmeyebiliyor. Birine mutluluk veren şeyler diğerine mutluluk getirmiyor.

Türk milletinin neden mutsuz olduğunu ben maddi nedenler ve manevi nedenler olarak iki nedene bağlıyorum.

Maddi nedenler; Türk insanın mutsuz olmasının başında gelen en önemli mesele yaşam koşullarının her geçen gün zorlaşması, işsizlik ve gelecek endişesinden kaynaklanmaktadır. Bunun nedeni devletin milli gelir dağılımında adaletsiz davranması. Oysa Devlet öncelikli görevi milletine eşit davranmak onların mutlu olmasını sağlamaktır. Bu görevini hakkı ile yerine getirdiği pek de söylenemez.

Manevi nedenler; Madde çağımızda insan yaşamı için çok önemli bir etken de olsa insanı her zaman mutlu etmeye yetmediğini gözlemekteyiz. Mutluluk insanın yaratılışının hikmetine vakıf olmasına, yani neden yaratıldı?, görevleri nedir? Ve nereye gidecektir? Bu bilince varmasında gizlidir.. Buda şu oluyor ki, insan meseleleri beyninde çözecek sağlam bir iradeye, düşünce ve inanca sahip olacaktır. Bu şekilde hayata bakış açısını şekillendirecek, dik duracak ve başarıya bu inanç ve kararlılık ile ulaşarak mutluluğu yakalayabilecektir. “Üzülmeyin, gevşemeyin, inanıyorsanız üstünsünüzdür” (Ali-İmran:139) Ayeti bu yolda inanan insana rehberlik edecektir. Mutlu yarınların sizlerin olması dileğiyle…

İbrahim Halil SİPAHİ

06.01.2015/adanapost.com