Hazırlayan: İrfan Küçükköy
Yazı No: 4

İlk Çalışmalar
!964-1965 Eğitim yılı kendimizi yetiştirme yılıdır. Konya’da daha önceden beri kendi aramızda sürdürmekte olduğumuz toplantılar vardı. Bu toplantılar Kemal yaman arkadaşımızın organizesinde Hadis dersleri tarzında sürüyordu. Bu toplantılarda Arapça okuyor ve Hadis okuyorduk. Sahihi Buhari muhtasarı Tecrid-I Sarih’in on iki ciltlik şerhini inmiştik. Bu toplantılarda okuduğumuz kitaplar değişti. Eskiden Müftü olmak için dini kitaplar okurken sosyal siyaset değeri taşıyan kitaplar okumaya başladık. Toplantıya katılmak mecburi idi ve aksama olursa aramızda topluluğun ihtiyaçlarında kullanılmak üzere para cezası uyguluyorduk. Haftada iki gün toplanarak artık. Sayın Aykut Edibali tarafından bize tavsiye edilen kitapları okumaya başladık. . Bunlar. Kırşehirlioğlu’nun (Prof. Dr. Erol Güngör), “Türkiye’de Misyoner Faaliyetleri”; Ziya Uygur’un “Yahudilik” isimli kitapları idi. Bizim aramızdaki bu uygulama, ileride “seminer çalışması”, “kültür çalışması” ismini vereceğimiz, Ayrıca her birimiz, her ay bir ayrı konu alarak Kur’an-ı Kerîm ayetlerini çıkarıyorduk.

Böylece de her birimiz her ay Kur’an-ı Kerîm’in mealini bir defa iniyorduk. Aramızda hadis dersleri okumaya da devam ediyorduk.

Çalışmalar sürerken Kemâl Yaman benim Afyon’a giderek çalışmalar hakkında bilgi vermemi ve Aykut Edibali’yi Konya’ya davet etmemi istedi. Resmî başkanımız Mevlüt İslâmoğlu olduğu halde fiilî başkanımız Kemâl Yaman idi.

Afyon’a gittim. Çalışmalar hakkında bilgiler arz ettim. Aykut Edibali’yi Konya’ya davet ettim. Kabul etti. Birkaç gün sonra Konya’ya geldi. Kemâl Yamanların evlerinde misafir kaldı. Hepimiz sabahlara kadar bütün vakitlerimizi orada geçiriyorduk. Aykut Edibali gelirken, bir de “Davet” ismini verdiği birkaç sayfalık hazırlık yapmıştı. Bizler durmadan Aykut Edibali’ye sorular soruyorduk. O da durmadan cevap veriyordu.
Daha sonra Aykut Edibali, ayda bir defa gelmek üzere program yaparak, Afyon’a döndü. Böylece periyodik bağ kurulmuş oldu. Bu tarihlerde Yavuz Aslan Argun Gaziantep'te Asker öğretmen idi.

O tarihlerde elektronik aletler bugünkü kadar yaygın değildi. Kemâl Yaman kocaman bir teyp satın aldı. O zaman teypler makara şeritli idi. Aykut Edibalinin konuşmalarını teybe alıyor, sonra tekrar tekrar dinliyorduk. Sonra bunları yazma ihtiyacı hasıl oldu. Aramızda oluşturduğumuz fondan bir daktilo satın aldık. Diğer kitaplar yanında Aykut Edibali’nin konuşmalarından derlediğimiz broşürleri de kültür çalışmalarında tekrar ediyorduk. Kadroların Vazifeleri, İnkılâp İlmi, Türkiye’de İhanet Faaliyetleri gibi incelemelerin ilk çalışmaları değişik isimlerle bu tarzda doğdu.

Makale çalışmaları yapıyorduk. Aykut Abi konu veriyor, yazıyor, sonra değerlendiriyorduk. Başka yazarların köşe yazılarını da model alarak değerlendiriyorduk.

Ayrıca Dünya devletlerini paylaşmıştık. Benim hisseme Çin düşmüştü. Çin ile ilgili haberleri ben topluyor, Aykut Edibali'nin katıldığı aylık toplantılarda sunum yapıyorduk. Aramızda müzakere ediyorduk. Bu senelerce sosyo kültürel kitaplar okumaya yöneldik. Çok kitap okumuştuk. Büyük boy sekiz yüz sayfalık "Siyasi Tarih" adlı kitabı özümleyerek üç ayda okuyup bitirmiştim. Aynı günlerde çok kitap okuyordum.

Abilik Makamı
Aykut Edibali ve Yavuz Aslan Argun’dan bahsederken önceleri “Afyonlu arkadaşlar” diyorduk. “Ben Afyonlu gençler” diyordum. Bu iki genci nasıl ifade edecektik. Bir toplantıda konuyu gündeme getirdik. Mustafa Alptekin yaşça bizden küçük olduğu için “Aykut Abi”, “Yavuz Abi” diyordu. Bu toplantıda “abi” diye hitap etme kararı aldık. Sonunda bizimle yaşıt, hatta yaşça bazılarımızdan küçük olmalarına rağmen “abi” diye hitap etmeye başladık.

Böylece abi tabiri, bir hiyerarşi işareti oldu; abilik müessesesi doğdu. Her ilin başkanına, o ildeki herkes “abi” demeye başladı.

1966 senesi içinde Hareketimize güçlü isimler katıldı. Bunlar Konya’da Necmettin Erişen, Mustafa Kapçı, Hamdi Çevik, Ali Kerrar Ulu, Afyonda Mehmet Çetin, Ali Yıldırım, Mehmet Özutku, Yıldırım Kemal Akıncı, Gaziantep’te Melih Gökçek, Bekir Yavuz, İstanbul’da Yılmaz Karaoğlu Necmettin Türinay, İbrahim Akpınar. Ankara’da katılıp kayanlar oldu. Cemalettin Kaplan, Lütfi Doğan (Sonradan RP'li)gibi. Kalıcı olan Şükrü Altıntabak oldu.