Kalbimi tam anlamıyla doyurabilecek tek aşk...

Dilenciler için sabah işe gidenler iyi birer fırsat olmalı ki, üstgeçidin merdivenlerinde her gün bir kaçıyla karşılaşırım.

Haklarında farklı fikirler yürüttüğüm bu insanlar beni hep düşündürmüşlerdir.

Bu sabah yine birisiyle karşılaştım.

Yaklaşık yirmi kişi aynı istikamete yürüyorduk, karşımızdan da 10 kadar insan geliyordu.

Tüm bunların içinde kalabalığı yararak doğruca ve yalnızca bana gelmesi, Allah?ın rızasını vesile edip yardım istemesi çok enteresandı.

Dostlarımdan birçoğunun, çoğunlukla; "30 kişinin içinde en enayi benmişim gibi geldi bir tek beni buldu" seklinde söylendiği bu durum beni bir hayli düşündürdü.

Kendimi çılgınca akan bir nehrin ortasında sığınılabilecek küçücük bir kaya gibi hissettim.

"İnsan bir sığınaktır" dedim içimden, değil mi ki Rabbimiz sığınılabileceklerin en hayırlısıdır.

Otuz kişinin içinde yalnızca beni seçmesini kendi adıma bir fırsat olarak değerlendirdim.

İnsanın kişiliğinin gelişebilmesi, insani erdemlere kavuşabilmesi için ne tür sınavlardan geçtiği belli mi?

O insanı sabahın erken saatinde dinç bir kafayla işe giderken karşımıza diken irade kim bilir bize neyi hatırlatmak istiyor?

Düşündükçe, Allah?a, O?nu sevdiğimizi beyan edebileceğimiz her fırsatın ne büyük birer nimet olduğunu anlayıp yaşadığım ezberi bozmak istedim.

Evet, sonuçta, bunca kalabalığın içinde, alnımda "enayi" yazdığı için değil, her şeye rağmen "sığınılabilecek" iyi birisi olduğum için seçilmiştim....

Kalbimi doyuran bu ahlak ve anlayışa şükrettim.

Yüzümün, kalbimden aldığı bu ilhama şükrettim.

Yüzümün beni insanlara "insani melekeleri kaybolmamış" temiz bir sayfa gibi takdim etmesine şükrettim.

Yüzümün, beni karşımdakilere "sığınılabilecek temizlikte" bir insan olarak sunmasına şükrettim.

 

Ey, musibetlerin, belaların, keder ve dertlerin insan gücünü, tahammülünü aştığı anlarda sığınılabilmek tek ve yegâne varlık:

Ey yüce Rabbim!

Beni, karşılığını vermekte aciz kaldığım nimetlerinle donatarak nasıl da mahcup ediyorsun...

Biliyorum, Sen beni gözetliyor, farklı yollarla deniyor, her fırsatta hatırlamamı sağlıyorsun...

Bu vesile ile de olsa benimle ilgilenmene ne çok seviniyorum, en iyi Sen biliyorsun...

Beni yolundan ayırma:

Beni  "seni hatırlamayan bir hayata mahkûm etmediğin için" sana dua ve şükrediyorum, Rabbim.

Kalbimi tam anlamıyla doyurabilecek tek aşk sensin...

Amin....

 

 

Ahmet Yürekli

09.09.2010 Üsküdar.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Ahmet Yürekli Arşivi