Yeni zamanlardayız.

Zaman artık sanat musikisi tarzında değil rap müziği tarzında hızlı akıyor.

Sözler hızlı, sesler yüksek.

Siyasette aynen böyle.

"ölürüm ölürüm yoluna" diyenler küçük aksaklıklarda "batsın bu dünya" diyebiliyorlar.

Bin iyiliğin bir kötülüğe denk tutulmadığı günlerdeyiz.

İnsanın kendine tahammülü kalmamış.

Mustafa Kutlu'dan Ya tahammül ya sefer bile kesmiyor artık.

Siyaset yapıcıların insana dair yeni kodları dikkate alması çok önemli.

Azan insan, şükreden insan, sırt dönen insan, cebinde sırtının döndüğünde saplamak için hançer taşıyan insan.

Neyse ne işte.

Manzara bu.

Sevgi ve nefret arasında kıldan ince kılıçtan keskin ince bir hat var.

Onlara verdin, bana vermedin isyan ateşinin yakıcılığı sokaklarda kol geziyor.

Tüm bunları, bunlara dahil olmayanları da hesaba katarak yeni nesil siyaset yapısını oluşturmak lazımdır.

Rakamlar, istatikseller, bütçe hesapları kesmiyor artık.

Hacı emmilerin sokak söyleşilerinde "cep telefonunu çıkar" replikleri işe yaramıyor.

İnsan son hızla değişim geçiriyor.

Olmayanlar olanların nasıl vahşice konfor yaşadığını görüyor.

"Hani bana" demesini anlamak lazım.

Vaziyet bu çerçeve ile duvarlara asılmış durumda.

Artık siyaset kolay değil.

Zor.

Siyasetçilerin bunları görmesi ve bilmesi lazım.