'Sevgi, ortaklık kabul etmez..'

Allah (c.c.) Hz. İbrahim’e rüyasında: ‘Eğer, sevgimin yolunda yürümekte sebatın varsa, benden gayrisinden rağbetini ve meftunu olduğun ciğer köşenin hayat bağını kes’ buyurduğunda acaba Hz. İbrahim, ciğer köşesini kurban edecek kadar cömert midir’

Yahut Hz. İsmail, Hak rızası için canından geçecek kadar kerim midir’

‘Can ile bizden eğer hoşnut ola canânımız
Cana minnettir anın kurbanı olsun cânımız.’

"Can ile bizden eğer hoşnut ise Canımız. Cana minnettir O'nun kurbanı olsun Canımız."
Hz. İbrahim’in Allah’a olan sevgisi Nemrut’un ateşine Su oldu.

Hayat ağacının meyvesi, cevheri olan Hz. İsmail’i kurban etmesi Mü’minleri ve Hz. Muhammed (s.a)’in Ümmetini Bayram’a kavuşturdu’.

‘Cânımı cânan eğer isterse minnet cânıma
Can, nedir kim anı kurban etmeyen cânanıma’

"(Eğer) sevgili benden canımı isteyecek olursa, canıma minnet, can dediğin nedir ki onu cânânıma kurban etmeyeyim ‘"
Allah (c.c) Hz. İbrahim’i dost, Hz. İsmail’i sabredenlerden eyledi’
Bu güzel teslimiyetin hediyesi: Kurban, Kâbe, Hac

Allah’ın (c.c) servet ve iktidar verdiği Nemrut inkâr ve zulme dalmışken, Hz.İbrahim’e verilen bu nimet ve imkânlar onun şükre ve Allah'ın kullarına hizmet etmesine vesile olmuştur...

Hz. İbrahim Kur'an-ı kerimde, Vefakâr (Sözünün eri İbrahim) diye övüldü. (Necm 37)

Kurban’ın her âzâsı, kesen insanın her âzâsına feda olur. Âzâsına bedel âzâsı, kanına bedel kanı; canına bedel olarak canı âzâd olur. Hatta 1 liralık kurban, 100 liralık sadakadan efdaldir. Kurbanın ilk kanının yere düşmesiyle sahibi affolunur.

Bayram, ferdin değil, toplumun manevi sevincidir. Bu heyecanın paylaşılması, gönül iklimine girmek, bütün Müslümanları gönülden kardeş hissedebilmektir.

Bayram, bir tatil veya ferdi bir neşe vesilesi değil, umumi bir muhabbet, şefkat ve merhametin parıltılarıdır.

Bayram, büyük-küçük, muzdarip-sıhhatli, zengin ve fakirin müşterek bir sevgi günüdür.

Bayram, yaratandan ötürü bütün mahlûkata sevgi, şefkat, nezaket ve muhabbet vesilesidir.

yazının devamı..