Çocuk dünyanın her yerinde çocuktur. Farkı dilde, dinde, ırkta olsalar da sevinçleri, korkuları, üzüntüleri hep aynıdır ve çocuk, dünyanın en büyük saadetidir. İnsanın en masum umut dolu ve hayal dünyasında yaşadığı çocukluk dönemi her zaman özlenen aynı çağın ve coşkunun bir daha hiç yaşanmayacağı yıllardan ibarettir. Yaşam kaynağımız, geleceğimizin teminatı ve emanetçisi olan çocuklar bizlerin eseridir. Bu sebeple bir çocuğun küçüklüğünde aldığı ilk eğitim, ahlak ve intibalar bütün ömrünce devam eder.

Birleşmiş Milletler tarafından hazırlanan ve taraf devletlerin, Çocuğa özel bir ilgi gösterme gerekliliğinin, 1924 tarihli, Cenevre Çocuk Hakları Bildirisinde ve 20 Kasım 1959 tarihinde Birleşmiş Milletler Teşkilatı Genel Kurulunca kabul edilen. Çocuk HaklarıBildirisinde belirtildiğini ve İnsan Hakları Evrensel Bildirisinde, Medeni ve Siyasi Haklar Uluslararası Sözleşmesinde, (özellikle 23 ve 24'üncü maddelerinde) ve Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklara ilişkin UluslararasıSözleşmede (özellikle 10'uncu maddesinde) ve çocukların esenliği ile ilgili uzman kuruluşların ve uluslararası örgütlerin kurucu ve ilgili belgelerinde tanındığını hatırlatmak isterim.

Çocuk Hakları Bildirisinde de belirtildiği gibi, "çocuğun gerek bedensel gerek zihinsel bakımdan tam erginliğe ulaşmamış olması nedeniyle doğum sonrasında olduğu kadar, doğum öncesinde de uygun yasal korumayı da içeren özel güvence ve koruma gereksiniminin bulunduğunu.? Çocuğun korunması ve uyumlu gelişmesi bakımından her milletin kendine özgü geleneklerinin ve kültürel değerlerinin taşıdığıönemi göz önünde tutarak. Tüm dünyada çocukların, özellikle gelişmekte olan ülkelerdeki çocukların yaşama koşullarının iyileştirilmesi için uluslararası işbirliğinin taşıdığı önemin bilincinde olarak, 20 Kasım 1989 yılında imzaladıkları Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşmenin imzalandığı gün Dünya Çocuk Hakları Günü ilan edilmiştir.

Çocuklar sevgi, ilgi, alaka ve özellikle ilköğrenimin sürecinin başlangıcı dönemi itibari ile de takdir edilme, aile ve toplum içerisinde itibar (adam yerine konulmak) isterler. Bu nedenle bu çağa gelen çocuklarımızla ilişkilerimizde bu hususu göz önüne almak, çocuk diyerek düşünce ve fikirlerini hafife almamak, anlayış göstermek ve onun anlayacağı şekilde bir olgunlukla cevap verilmesi gerektiği üzerinde çocuk psikolojisi uzmanları özellikle duruyorlar.

Çocuğun her istediğini yapmak, aman ağlamasın, üzülmesin, hiçbir şeyden mahrum kalmasın demek sureti ile halk tabiri ile ?baş üstüne çıkarmak? çocuğa ilgi göstermek anlamına gelmediği gibi. İleriki yaşlarda önü alınmayacak sorunların yaşanmasına da sebebiyet vermektedir.

Geleceğin teminatı olan ailenin mücevherleri gözbebeğimiz çocukları, istikamet üzerinde, öncelikle kendisine, ailesine, topluma ve dünyaya faydalı olacak birer fert olarak yetiştirmek her çocuk sahibi ailenin önceliği olmalıdır.

Söz konusu çocuk ve ebeveynleri olunca, Oturduğum mıntıkada sürekli uğrak yerim olan sosyal hizmetler rehabilitasyon merkezi ve engelliler parkında dikkatle gözlediğim. Engelli çocuk sahibi anne ve babaların çocuklarına gösterdiği ihtimam, sabır, sevgi veşefkatin takdire şayan olduğunu ifade etmek isterim.

Dünyanın neresinde olursa olsun, hangi dinden veya hangi ırktan olursa olsun, çocuklarımızın çocukça yaşayabilmelerini diler ve hepsinin Dünya Çocuk Hakları Gününü kutlarım.

İbrahim Halil SİPAHİ

Araştırmacı-Yazar

20.11.2013/adanapost.com