“Rüzgarın yerlere saçtığı yapraklar gibidir insan kuşakları” Homeros’un İlyada adlı eserinde.

Yapraklar gibidir çocukların da; yapraklar gibidir sana coşkuyla övgüler yağdıran, ya da seni lanetleyen ya da gizli gizli kınayan yahut alaya alan insanlar da; yapraklar gibidir.

Sen göçüp gittikten sonra seni anlatacak olanlar.

Onların tümü ilkbaharda doğarlar, sonra rüzgar gelir, yere savurur onları, sonra orman yenilerini üretir yerlerine.

Kısa ömür her şeyin ortak yazgısıdır, ama öyleyken sen her şeyden kaçıyorsun ya da her şeyin ardından gidiyorsun, sonsuza dek varlığını sürdürecekmiş gibi.

Oysa bir süre sonra gözlerini yumacaksın. Çok geçmeden mezara dek seni izleyen birisi ağlayacak arkandan, belki başkaları da…

Ne güzel anlatmış Homeros şu kısa ömrümüzü ve arkada bıraktıklarımızı.

Hani ne diyordu Hz Mevlana “Kamil odur ki, koya dünyada eser; eseri olmayanın yerinde yeller eser.”

Her şey geçici yani. Dün seninle birlikte olanların hiçbirisi  bugün senin yanında değiller.

Dost biriktirmek gerekir azizim dost.

Toplumumuzda bu konuda söylenmiş sözler vardır güzel eser sahipleri için: "At ölür meydan kalır¸ yiğit ölür şan kalır" derler.

Demek ki dünyada bâkî olmanın şartı hoş bir sad⸠faydalı bir eser bırakmaktan geçiyor.

Kalın Sağlıcakla

Sait ÖZDEMİR

Uzman Psikolojik Danışman

www.saitozdemir.net