Şeytan Üçgeninde Irak!

Ne tarafa dönsen zulüm.

Ne tarafa dönsen ihanet.

Ne tarafa dönsen kan ve gözyaşı.

Yeryüzünün en güzel coğrafyasında en kara günler yaşanıyor.

Yerin altında servet, yerin üstünde sefalet.

Bağdat şiirlerin yazıldığı yeryüzü cenneti.

Bahtı kara Bağdat.

Saddam zalimdi ve zalimlerin kuklası idi.

Şiilere, Kürtlere, Türkmenlere kan kusturdu.

Katil Amerika eliyle devrildi.

Bağdat ahalisi ülkeleri işgal edilirken ganimet olarak devlet dairelerini talan etmekteydi.

Evlerine götürdükleriyle zaferin tadını çıkarıyorlardı.

Oysa gelecek günler kan ve ölüm getirecekti.

Amerika bir milyon Irak ahalisini öldürdükten sonra demokrasi getirme aşamasına geçti.

Anayasa hazırlattı.

Kürtleri 'Kürdistan' bölgesine hapsetti. Musul ve Kerkük'ü verdi. Sonradan ellerinden gitti ya.

Kürtler çok mutlu oldular.

Kürt biri cumhurbaşkanı oldu.

Ballı kaymak.

Yıllarca ezilen Şiilere hükümet, başbakanlık teslim edildi.

Şiilerde çok mutlu oldular.

Sünni Araplar Saddam yanlısı diye dışlandı.

Bir kısmı DEAŞ denen katiller sürüsüne katıldı.

Türkmenler zaten bu coğrafyanın hep üvey evlatlarıydı.

Şii olanları bile şiilikleri kurtarmadı.

Ezilmenin ölümün en acımasını yaşadılar.

Her dönemde.

Bu işler olurken İran mezhebi kullanarak alan hakimiyeti sağladı.

Amerika en büyük düşmanına bir ülke armağan etmiş oldu.

Hal ve vaziyet böyle iken;

Amerika'nın hazırladığı anayasaya göre oluşan Irak Meclisi "Amerika güçleri Irak'ı terk etsin" kararını almışlar.

Bu iş nasıl olacaksa?

Meclis demokrasicilik oyununa fazla kendini kaptırmış.

Burası şeytan üçgeni, bu işler kolay değil.

Irak halkı Şii, Sünni, Kürt, Arap, Türkmen ayrımına gitmeden beraber yaşamanın yolunu bulmak zorunda.

Yoksa bu kan, bu ölüm, bu zulüm bitmeyecektir.