Peygamber Efendimize Bırakılan Miras

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

?Yetime karşı kahretme! (Kötü muâmelede bulunma!)? (Duhâ, 9)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

?Bir kimse sırf Allah rızâsı için bir yetimin başını okşarsa, elinin dokunduğu her saç teline karşılık ona sevap yazılır?? (Ahmed, V, 250)

Hz. Peygamber (sav)?e birisi kalbinin katılığından şikâyet etti. Allah Rasûlü (sav) de o kişiye tedâvî olarak:

?Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan fakiri doyur, yetimin başını okşa!? tavsiyesinde bulundu. (Ahmed, II, 263, 387)

Pek ulvî bir rûha sahip olan Fahr-i Kâinât Efendimiz, ümmetinin yetimleriyle bizzat meşgul olmuşlar ve insanlık âlemine şu güzel misâli hediye etmişlerdir:

?Ben, her mü?mine kendi nefsinden daha ileriyim, daha yakınım. Bir kimse ölürken mal bırakırsa o mal kendi yakınlarına âittir. Fakat borç veya yetimler bırakırsa, o borç bana âittir; yetimlere bakmak da benim vazîfemdir.? (Müslim, Cuma, 43; İbn-i Mâce, Mukaddime, 7)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah?ın En Güzel İsimleri)

el-Ğaniyy: Kendisindekiyle ve mâlik olduğu şeyle kâmil olup müstağnî olan, hiçbir şeye muhtaç olmayan, zatında ve sıfatında başkası ile ilgisi olmayan, herkesin kendisine muhtaç olduğu, çok zengin olan demektir.

Kısa Günün Kârı

Peygamber (sav) Efendimiz de bir yetimdi.  Yetimlere karşı şefkatli olalım.

Lügatçe

ulvî: Yüce, ulu, büyük.