Hükmü Kalmadı!

Yaprağımı döktü günler,
Gençliğin hükmü kalmadı!
Bileğimi büktü günler,
Dinçliğin hükmü kalmadı!

Işık söndü, bitti rüya,
Yiğitlikte kaldım yaya,
Gücüm yeterdi dünyaya;
Koçluğun hükmü kalmadı!

Çöküverdi hayat çatım,
Sona erdi saltanatım,
Yol alıyor tahta atım;
Güçlüğün hükmü kalmadı!

Kader bozdu düzenimi,
Mezar bekler bedenimi,
İşte giydim kefenimi;
İçliğin hükmü kalmadı!

Sis kapladı can özümü,
Zaman sildi son sözümü,
Toprak doyurdu gözümü;
Açlığın hükmü kalmadı!

Vakt erişti, vâde doldu,
Gökyüzünün rengi soldu,
Yalan bile yalan oldu;
Hiçliğin hükmü kalmadı!

Bestami YAZGAN