Bahar Cemresi

Çiçek Gözlüm,
Kış, yavaş yavaş beyaz tüllerini toplamaya başladı. Tomurcuklar uç veriyor dallarda. Peşinden yemyeşil yapraklar gelecek, rengârenk çiçekler gülecek dünyamıza.

Bahar Yüzlüm,
Doğduğun gün, bahar cemresi düşmüştü yüreğimize. Sıcacık nefesinle mutluluk çiçek açmış, cıvıl cıvıl sesinle sevinçler uçmuştu yuvamızda.
Âh ilk sözlerin, sonra tatlı nazların, ya o güzel gözlerin! Portakal çiçeği gibi bir çift yıldız gözlerin… Ne zaman onlara baksam, bir kuş olur uçarım sevgi yurduna. Konarım bir portakal dalına. Koklarım ülkemin bütün çiçeklerini ve çocuklarını...

Sonra her seher kumru olur, ‘hu hu’larla başlarım bir duaya:

“Saçları bir demet gül,
Gözleri giz çiçeği.
Dudağından süzülür,
Rengârenk söz çiçeği.

Öptükçe ballanıyor,
Yanağı haz çiçeği.
Çenesi, burnu deme,
Her yanı naz çiçeği.

Gökkuşağı içinde
Yüreği yaz çiçeği.
Erkekler oğul balı,
Hele de kız çiçeği.

Açar soyağacımda,
Neslimin iz çiçeği.
Sana emanet Rabbim
Canımın öz çiçeği.”

İmza
Seni çok seven baban

akdenizgazetesi.com/yazının devamı..