Hayati Koca: Şehrin İstasyonu

Şehrin İstasyonu

İzler ve Yansımalar - 15

“...bakma sen günün hareketliliğine! Güneş hep doğudan doğar, batıdan batar.”

Şehrin İstasyonu

Bir yerde duranlar, bekleyenler, sabredenler, azmedenler, tevekkül edenler... Orada durun!
Özenmeyin, benzemeyin, aldanmayın, değişmeyin!
Uhut okçuları gitti diye Uhut değişmedi; Uhut Uhut olarak tek başına duruyor, okçulardan ise bir bütün olarak söz ediliyor.

Kale olanlar, gölge olanlar, dal olanlar... Olduğunuz yerde durun!
Her yerden görünen sizsiniz. Daha da koyulaşın, silikleşmeyin!
Silinenler kayboluyor, sabredenler kale oluyor. Günü ve gönlü eğlendirenlerin de güvencesi sizsiniz; ancak sizler gözden kaybolana kadar uzaklaşır onlar, döndüklerinde bulabilelim diye.

“Şehrin İstasyonları” bir şehri taşır ve istasyonlar değişmez. Bazen varlığından bile haberdar olmayız; ama onlar kaybolduğunda herkes ve her şey kaybolur.
Şehir, kale, istasyon; bazen başlangıç bazen de bir son; gün, güneş, doğu ve batı.

yazının devamı..