Ucu  sivri bir hançer, her gün  eşer yaramı

Aradıkça kaybettim , dünyadaki  davamı.

Doğacak yeni günde,bana yoktur  bir ziya.

Kapkaranlık  yalnızım ,nur içindeyim  güya.

Ben muhtacım,süzmeye imbiklerden  acı yı,

Yoksa cennette bile  yaşarım bu sancıyı.

Sosyal çamurda ruhum,bataklığa  saplandı,

Alevsiz bir ateşle ,bak içim nasıl  yandı ?

Yekun hattını  çizdim,çarptım  çıktı  toplama,

Bölümde  sıfır kaldı,birde gizli kaplama.

Sıfırdaki sonsuzluk,mizaç  daki  keyfiyet,

Hiç ve piç olunca ,elbet  kalmaz  kemiyet.

Bir kafir in  okundan,imanım  yara almaz.

Kainat tek HAKİM in başka kimsenin  olmaz.

Tek  HAKİM in  kuluyum,başkası,yalan  masal.

Ledün deki  ümit im ,bana yetiyor  VİSAL

Adana  21.10.1973

Yalnızım  çok garip bir yalnızlık  ortasında,

Yaşıyorum  mutlağı, bilmeden  yaşıyorum.

Uzun yıllar  vardır ki  bir derdin  potasında.

Eridikçe  mutlağın kabından  taşıyorum.

Fersiz  gözlerde bile  şekillenen  şu cismim.

Nafile  duygularla güzellere  bağlandı.

Otururken ,kalkarken,

Yürürken  ve dururken,

Hülyalara dalıp da

Yalnızlığımı  düşünürken,

Gönül  tellerin  sallanacak.

Kalbimin  bütün titreşimlerinde,

Gönlümün  en hassas,

En nazik  bölgelerinde,

Hislerimin  en oynak,

Duygularımın  en hicranlı  tellerinde,

Varlığımın en hareketli  pistlerinde..

SEN,duyguların,

Ve cismin  şekillenecek.

Adana 01.03.1974

Yusuf.Öter @ Hotmaıl.Com

25.06.2014