Vatan..

Akşamları gruplarda içime,

Ebedi tarihin dolup boşalır.

Derdin sonsuz ak düşürdü saçıma,

Seni kaybetmek mi nasıl yaşanır?

Dile gel de bana söyle halini,

Canımı taşına kurban kılayım,

Sen de yaşar kim sevmezse dilini,

Her şeyi bu yol da FEDA edeyim..

Unutuldu ihmallere uğradı.

Ey namertler bu vatanın hali ne?

Hançer girdi ciğerimi dağladı.

Ben vurgunum,vatanımın DİLİNE..

Ceyhan, 1963

 

Çeyrek asrı aşan bu ömrü derbederde,

Sanmam kimse yarışmaz benim ile KEDERDE.

Neler çekti bu başım, kader denen meçhulden.

Bir kez olsun dönmedi, ömrümden kopup giden.

Önünü kesemedim, sürüklüyor bu akış,

Nere de ilkbahar yaz NİÇİN ömrüm kara kış.

Meçhul kara kaderde, düğümleniyor sonum.

Düğümü çözdüğüm gün, o na emanet canım.

Allah ım tanıyorum meçhuldeki SEVGİLİM.

Kaderi çözdüğüm gün sende yol bulur yolum.

SON YOLCULUK, son vuslat İŞTE benim tek arzum.

Bu yol da koptu TELLER nasıl çalınsın sazım?

Ceyhan 03.06.1972

 

Yusuf Ziya Öter

Adana 18.01.2020

Yusuf.Öter@ Hotmaıl.Com