ramazan, insan ruhunun ve bedeninin arınma ayıdır. kulluğun bakıma alındığı, eksiklerin giderildiği,  kusurlarının düzeltildiği aydır. aynen öyledir... ramazan ayı, rıza-ı ilahi için bir fırsattır, kişinin yaşı adedince yakaladığı fırsat. hem ne fırsat! yaradanın et-tevvab sıfatıyla; tevbeleri kabul ettiği, el-afuw sıfatıyla; af dileyenleri affettiği, el-kerim; sıfatıyla bolca ikramda bulunduğu, eş-şekur; sıfatıyla az bir amel (iyilik)'e çok sevap verdiği, el-mucib; sıfatıyla duaları ve istekleri kabul ettiği, el-vekil sıfatı ile; kendisine tevekkül edenlerin işlerini, en iyi neticeye ulaştırdığı, el-veliyy sıfatı ile; kendisine inananlara dost ve yardımcı olduğu, el-muğni sıfatı ile; sıkıntılardan mustağni kılması ve ihtiyaçları giderdiği...ve benzer nice sıfat ve nimetleri ile kullarına fırsat kapılarını ardına kadar açan rabbimize hamd-u senalar olsun.

kul olmam hasebiyle, ben de çoğu kimse gibi rabbime sıklıkla duâ ediyorum. hâliyle ramazan ayında daha yoğun ve uzuuuun uzun... duâ eder oldum. duâ etmek için belirli anları yakalamak isterim, en hâlisane duygularımın dile geldiği, isteklerimi rabbime arz ederim. ama ben bunu yaparken sosyal medya platformlarını kullanmadan yapıyorum. gösterişten uzak, samimi ve halisane ifadeler ile, sözü süslü ve nüktedan kelimelerle değil..! içimden geldiği gibi, bazen kısık sesle bazen mırıldanarak ama en içten ve duygulu, resul'ün rabb'ine ettiği dualar ve benzerleri ile rabbime yalvarıyorum, yakarıyorum. dua ederken o'nun beni huzuruna kabul ettiğinin hamdi ve bilinciyle, o an beni dinlediğini bilerek suçlu bir kul olarak boynumu büküyorum... ama yine de rabbimden istiyorum. çünkü biliyorum ki; o bana şah damarımdan daha yakındır. kulu olarak beni her yerde ve halde görüyor ve duyuyor.

ben, ettiğim duâların duâ merciîne facebook, twitter, instagram...vb  üzerinden ulaştığını düşünmediğim için, rabbime yönelişimi riyadan uzak tutma kaygısı ile de, direk allah'a gönlümü açıyor, o'na yöneliyor ve o'ndan diliyorum.. bu şekilde yaptığım dua ile kendimi daha iyi hissediyor, daha elimi açarken yüreğime bir huzur dolduğunu hissediyorum. tabi bu toplu halde duayı eleştirdiğim anlamına gelmesin!  bazen toplu halde yapılan dualara da katılıyorum. onlarında çoğuna aminn diyorum.  ...ama maalesef ki, amin demediğim dualar da oluyor.. ahkam-ı şer'iyyeyi kaldıranlara, insanları kur'an'dan ve islamdan uzak tutanlara, demokrasi havarilerine, vatanını ve milletini kendi dünyalık menfaati uğruna müstevlilere satmak suretiyle  ihanet edenlere, sözde haklarını teslim sadedinde ruhlarına yapılan dualara bilerek ve isteyerek amin demiyorum. ve hatta onları ve günümüzde ki  iş birlikçilerini (en azından) rabbime şikayet ediyorum.

çünkü,

ben bir müslümanım.. hak ile batılı, beyaz ile siyahı, mü'min ile kafiri birbirinden ayırt eden, kimler için  dua, kimlere (buğz) beddua edileceğini bilen.. bir müslüman.

muhammed emin / 1 ramazan 1441