EY GÜL-Ü RÂNÂ

Bilsem ki sana ulaşacak yakarışlarım,

Bilsem ki açılacak üzerime kanatların,

Ve bilsem ki görecek seni gözlerim,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Bilsem ki rahmet deryasında yüzeceğim,

Bilsem ki göklerde seyerân edeceğim,

Ve bilsem ki sonunda sana ulaşacağım,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Bilsem ki kaybolacağım benliğinde,

Bilsem ki tutuşacağım ateşinde,

Ve bilsem ki olacağım huzur-u pâkinde,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Arzı kapladığı gün karanlığın,

İçime bir korku girer, uyuyamam.

Bilsem ki çekip çıkaracaksın karanlıktan,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Ne fırtınalar kopuyor yüreğimde,

Ne şimşekler çakıyor beynimde,

Bilsem ki sığınağım, limanım olacaksın,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Yüzüm yok Rahmet-i Sonsuz?a yönelmeye,

Cesaretim yok O?ndan medet ummaya,

Bilsem ki kucak açacak, merhamet edecek,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Bilsem ki saflarında olacağım,

Bilsem ki sancağında gölgeleneceğim,

Ve bilsem ki şefaatına nâil olacağım,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Artık mecâlim kalmadı yakarmaya,

Ne dilimde söz ne de kalbimde öz,

Ve kalmadı tahammülüm beklemeye,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Günahkârım, âsîyim, mücrimim,

Bekliyorum akıbeti, o müthiş ânı,

Ama yine de ümitvârım şefaatından,

Razıyım her şeye, sefâya da cefâya da.

Bünyamin Temirtaş

Adana / Aladağ / Posyağbasan