Ey Ateş Serin Ol!

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

?Andolsun ki, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz; sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve müşriklerden birçok üzücü sözler işiteceksiniz. Eğer sabreder ve takvâ gösterirseniz, muhakkak ki bu, (yapılacak) işlerin en değerlisidir.? (Âl-i İmrân, 186)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

?Mü?min bir erkek veya kadın; nefsinde, çoluk çocuğunda, malında imtihâna uğrar, tâ ki Allâh?a temiz ve günâhsız kavuşsun?? (Tirmizî, Zühd, 57)

Rivâyete göre Allah Teâlâ, Hz. İbrahim?i dost edinince melekler:

??Ey Rabb?imiz! İbrahim Sana nasıl dost olabilir? Nefsi, malı ve evlâdı var. Kalbi bunlara meyyâldir...? dediler. Bunun ardından şu ibretli imtihan manzaralarına şâhid oldular:

İbrahim (as) mancınıkla ateşe atıla­cağı zaman melekler heyecanlandı. Bir kısmı Allah Teâlâ?dan Hz. İbrahim?e yardım etmek için izin istedi. Melekler, Hz. İbrahim?e bir isteği olup olmadığını sorunca, İbrahim (as):

??Dost ile dostun arasına girmeyin! Rabb?im ne dilerse ben ona râzıyım! Kurtarır ise, lutfundandır. Eğer yakar ise, kusurumdandır. Sabredici olurum inşâallah!..? buyurdu.

Daha sonra Cebrâîl (as) geldi:

??Bana bir ihtiyacın var mı?? diye sordu.

İbrahim (as):

??Sana ihtiyacım yok. Ateşi ancak yandıran söndürür. Allah bana kâfîdir; O ne iyi vekildir!? buyurdu. (Beyhakî, Şuab, II, 29; Ahmed bin Hanbel, Zühd, s. 80; Taberî, Tarih, I, 242; İbn-i Esîr, el-Kâmil, I, 99)

Nitekim Halîlullâh?ın bu yüce teslîmiyet ve tevekkülü üzerine, O daha ateşe düşmeden Allah Teâlâ emretti:

??Ey ateş, İbrahim?in üzerine serin ve selâmet ol!? (Enbiyâ, 69)

Bu emirle birlikte İbrahim (as)?ın düştüğü yer, bir anda gülistana döndü. Orada tatlı bir pınar kaynayıp akma­ya başladı. (Dr. Murat Kaya, Ebedi Yol Haritası İslam, Erkam Yay.)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah?ın En Güzel İsimleri)

er-Rahîm: Bağışlayan, esirgeyen, ahirette merhametini, nimetlerini sadece mü?min kullarına hasreden zatın ismidir.

Kısa Günün Kârı

İmtihan dünyasında sabırlı olalım. Hayırlı Cumalar.

Lügatçe

imtihân: Sınav.
takvâ: Bütün günahlardan kendini korumak. Dinin yasak ettiğinden veya haram olduğunda şüphesi olan şeylerden çekinmek.