yıl 2009. bir iş sebebiyle konya'da şehir merkezinde, mevlana türbesine yakın sayılabilecek bir otelde kaldım. sabah namazı için camiye cemaate gitmeye kararlıydım. üçler'in, kırklar'ın, yediler'in, şems'in, mevlana'nın diyarında; camiden cemaatten istifade etmek, feyz-ü bereket almak niyetindeydim..

sabah namazı vakti çıktım odamdan ve lobide ki görevliye "en yakın cami nerede?" diye sordum.. görevli: "bilemiyorum" dedi. neyse.. yürüdüm ve çıktım otelin dönerli kapısından.. bir çok otelde olduğu gibi, bir ticari taksi ötelin önünde duruyordu. yaklaştım ve şoförünün uyanık olduğunu görünce selam vererek aynı soruyu sordum; "en yakın cami ne tarafta" taksi şoförü: "caddenin sonunda, yaklaşık 800m sonra sağda" dedi. teşekkür ettim ve yürümeye başladım.

henüz 10 ya da 15 adım atmıştım ki; sol tarafıma, karşı kaldırıma doğru başımı çevirdiğimde bir de ne göreyim!!! cami.. evet cami ve bu kaldığım otelin karşısında sayılır.. hemen karşıya geçtim ve caminin avlu kapısından girdim.. baktım bir adam ve caminin kapısını elindeki anahtar ile açmaya çalışıyor.. selam verdim ve kapıyı açmasını bekledim. adam " namaz mı kılacaksınız?" diye sorunca "evet" dedim.. adam: " ben de kapıyı kilitliyordum.. cemaat olmayınca; ben ezanı okudum, namazımı kıldım ve çıkıyordum" dedi. neye niyeeet, neye kısmet!

camiye girdim ve sesli kamet getirdim.. ardından imam olmaya niyet ettim ve sesli tekbir aldım, namazımı arkamda saf tutan cemaat (melâike) ile kıldım. kapının önünde görevli beni bekliyordu. teşekkür ettim ve çıktım.. işin enteresan tarafı ben türkiye'nin yoğunlukta dindarlarının yaşadığı şehri konya'da idim.. otel çalışanı otelin karşısındaki camiyi bilmiyordu!.. şehri cadde cadde, sokak sokak bilen taksici nöbet tuttuğu otelin karşısındaki camiden haberi yoktu!.. her yerde aynı ve geçerli demek ki; "namazda gözü olmayanın, ezanda kulağı olmaz" mış..

muhammed emin / 6 muharrem 1443