Ameller, Niyetlere Göredir?

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

?Hevâ (ve heveslerini) kendisine ilâh edinen kimseyi gördün mü? (Rasûlüm!) ona Sen mi vekil olacaksın?? (Furkân, 43)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

?Ümmetim hakkında en çok korktuğum şey, Allâh?a şirk koşmaktır. Bu sözümle onların Ay?a, Güneş?e veya puta tapacaklarını kastetmiyorum. Beni korkutan asıl şey, Allâh?ın rızâsının dışındaki gâyeler için yapılacak ve gizli şehvetlerdir (gösteriş duygularıdır).? (İbn-i Mâce, Zühd, 21)

Rızâ-yı ilâhî dışındaki gâyelerle ve riyâ, gösteriş gibi kalbî marazlarla îfâ edilen ibâdetler; içi boşaltılmış, kupkuru bir geometriden ibâret, faydası zâyi edilmiş amellerdir. Zira hadîs-i şerîfte buyrulduğu üzere:

?Ameller, niyetlere göredir?? (Buhâri, İman, 41)

İnfak ibâdetinde ihlâs da; sadakayı boşa çıkarmama hassâsiyeti içerisinde; ?hasbeten lillâh? yani sırf Hakk?ın rızâsını kastederek, verdiğini doğrudan doğruya Allâh?ın kudret eline takdim edebilme şuuruyla verebilmektedir.

İnfakta asıl muhâtap, Allah Teâlâ?dır. Bu yüzden infakta derin bir gönül vecdi içinde bulunmak îcâb eder. Fânîlerden iltifat ve tebrik beklemeden, riyâ, şöhret ve gösterişten uzak durarak, nefsi araya sokmadan, dünyevî bir maksat taşımadan; ?yâ Rabbî, sadece ve sadece Sen?in için? diyerek, infâk edebilmek îcâb eder. İnfakta ihlâsın esâsı budur. (Osman Nûri Topbaş, Hak Dostlarının Örnek Ahlakından I, Erkam Yay.)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah?ın En Güzel İsimleri)

el-Hasîb: Kullarını, amellerinden dolayı hesaba çekecek olan, herkesin hesabını en ince şekilde tutan ve kulların ancak hesap ile bilebildiği cüz ve miktarları hesaba ihtiyaç duymaksızın bilen, hem de her şeyin hesabını en iyi bilen demektir.

Kısa Günün Kârı

Yaptığımız iyilikleri gösteriş için yapmayalım.

Lügatçe

hevâ: İstek. Nefsin isteği. Düşkünlük. Gelip geçici olan heves. Nefsin zararlı ve günah olan arzuları.
şirk: Allah'a eş ve ortak koşma, isnad etme, küfür, müşriklik.
riyâ: Özü sözü bir olmamak. İnandığı gibi hareket etmeyiş. İki yüzlülük etmek. Gösteriş için yapılan hareket.
infak: Nafaka verip bir kimsenin geçimini sağlama