Sait Özdemir: Eyvallah.

Ne çağrışıyor zihninizde?

Hem söylenişindeki iç ferahlığı, hem kulakta bıraktığı tadı, hem de anlamı insanı her zaman rahatlanan bazı kelimeler vardır, “Eyvallah” da, bunlardan biridir.

Kelimeler bazen aynı harfler ile yazılsa da söylenişine göre anlamları değişebilmektedir.

Eskiler eyvallah kelimesini bazen bir kabulleniş, bazen boş veriş, bazen de yol veriş anlamında kullanmışlar.

Bu hikmetli kelama tasavvuf penceresinden baktığımızda çok daha farklı ve derin bir manalar görürüz.

Eyvallah kelimesi içinde vav harfi ve ALLAH kelimesi bulunan çok özel bir hitap olmakla birlikte, ariflerin, velilerin kalbi zikridir aynı zamanda.

Tasavvuf geleneğinde bu mübarek kelimenin hikmeti hakka teslimiyetin adıdır.

Dervişler ellerini kalpleri üzerine koyarak eyvallah dediklerinde zorunluluktan ve mecburiyetten ziyade hakka olan aşk’larından edeben boyunlarını büker ve muhabbetle teslim olurlar.

Eyvallah demek illa da karşınızdaki insanın söylediklerini tescil etmek, onu onaylamak, ona teslim olmak değil, tam tersine hakkı vekil bilmektir.

Eyvallah hem ilk selam, hem ilk kelam hem de vedadır.

Mevlana ise şöyle bir sözünde kullanır Eyvallahı;“varsın olmasın hayatta her istediğimiz! Biz olana elhamdülillah, Olmayana eyvallah demesini biliriz” der.

Eyvallah dilinizin zikri, olsun.

Hadi benden Eyvallah.

yazının devamı...