Heykel e destek oldun bana iman vermedin.

Karanlık, meçhullerde beni yalnız bıraktın.

Her şeyi, her zaman her yerde sana verdim.

İnsanca yaşamayı bana layık gördedin.

26.10.1968 İstanbul

Yar ab  ne büyük nimet, SÜLEYMANİ yede ikindi vakti.

Gufranın bir sel oldu, gönül evime aktı.

Huzuru, sukunu vuslatı burada buldum.

Halden, halde kayboldum, zatında saklı kaldım.

29.10.1968 İstanbul

Yolu yolda parçaladım,

Her parçada ettim zikir.

Yaşsız gözlerle ağladım.

Ne yaman çelişkidir fikir.

31.3.2012 Adana

Yusuf Ziya Öter

ö  [email protected]

Adana 01.05.2014

adanapost