Yeniden Milli Mücadele Zaman Zaman Niye Taşlanır…

Bu yazıyı yazmak zorundayım. Dönem 1970_1971 Bolvadin lisesinde birinci sınıf öğrencisiyim. Edebiyat hocamız benim gözümde hocaların hocası asil insan ızdırap fışkıran, etrafına nur olup ışık saçan MEHMET DOĞAN SİLLELİ. İLK DERS TANIŞTIK VE HİÇ UNUTMAM ŞÖYLE DEDİ: Elemtere keyfeden aşağısını, 32 farzı, istiklal marşını, bülbül şiirini ve canakkale şehitlerine şiirini başka şeyler de vardı bilmeyen edebiyattan geçemez dedi. Ve dediği gibi oldu ama kimse sınıfta kalmadı. Zira o mücadelecilerin piri hocamız öğrencilerine kendini öyle sevdirdi ki herkes bu istekleri ezberleyip yeni taleplerde bulunduk. Yeni şeyler de öğrendik. Ama önce müslüman olduğumuzu öğrendik.

Hocama selam olsun. Bize milli mücadelenin ilk olmazsa olmazlarını ve birey olarak önemli olduğumuzu öğretti. Dönem1972-1973 Trabzondayım ana vatanım Trabzon ve lisse son sınıf öğrencisiyim. Meymet Doğan SİLLELİ hocamın ektiği tohumlar filizlenmek için müsait toprak arayışında. Kaderin cilvesi Saadet Kitapevinde tesadüfen ilgimi çeken millet düşmanlarının ihanet planları kitabı ile komünist ihtilale karşı tedbirler kitabını almam orada bulunan Abdurrahman abinin dşkkatini çeker vena zarf atarak tanışırız. Peşinden arkadı geldi. O zaman lisede fizik hocası şimdi samsunda fizik profesörü olan Halis Ölmez hocamın önderliğinde rahmi egeli, hilmi semerci, ayakkabıcı İlyas. Ayakkabıcı ama mubarek solyal bilimci ordünaryüs mubarek. Bilmefiği yok. Tabakhanede bir derneğimiz var. Akşamları toplanıyoruz. Emperyalizmi, siyonizmi, kapitalizmi ve daha nicelerini orda duydum. Öyle bir eğitim sistemimiz vardı ki lise sona gelmişim ama emperyalizmi siyonizmi duymamışım. Mücadeleci abilerimiz ısrarla EMPERYALİZMİN BEYNİ SİYONİZMDİR diyordu. Kapitalizm ile komünizm bir madalyonon iki yüzüdür diyorlardı. Milliyetçiler ittifak yapsın diyorlardı. Ortak pazar bize mezar diyorlardı. Kıbrıstan, türkistandan, balkanlardan afrikadan bahsefiyorlardı. Günden güne bilgimiz artıyor olgunlaşıyor büyüyorduk. Karşımızda sağdan soldan siyasetçiler afallıyor sorularımız karşısında tasını tarağını toplsyıp kaçıyorlardı.

Yıl 1975 yer Konya Yunak. Çalışmalarımız kısa zamanda meyvesini verdi. Akşahirden Mustafa Kaya abimin de katkıları ile Yunak merkez Caz misinda sabah bana ına cemaate gelenlerin sayısı gençlerde 21 olunca ilçe halkı hayran hayran bizi izlemeye başladı. Kulakları çınlasın Tahsin Cerit, Mehmet Pamukçu, davut Kaya ve ismail kınalı, baki satılmış halen Yunakta yaşamaktadır. Yıl 1976 kaderin cilvesi Samsun iline yerleştik. Yaşım 18 ve heyecan aynı heyecan. Mahmut Özbay, Halis Ölmez, Osman Ağca, rahmetli Ramazan Bayındır, Veysel, mehmet Karabacak, Mehmet Şengör abi, Rıfat Yılmaz, Şahin Sönmez ve daha niceleri. O kongre senin bu kongre benim. Oku, okut bıkmadan usanmadan...

Yanlışımız olmadı mı muhakkak ki oldu. Başta bu davayı çocuklarımıza gerektiği gibi anlatamadık. Ne olursa olsun dinimizi öğrendik insanları dinimizi öğrenmeye davet ettik.

Belki de Türkiyede ilk meal çalışmalarını biz başlattık. Aykut abi bir mücadeleci mealin tamamını senede en az iki kere okumalı dedi. Şimdi soruyorum bu taşlama saldırma niye?

Dinimizi öğrenip öğretmeyelimmi. Emperyalizmi, siyonizmi görüp göstermeyelim mi. Kıbrısı, turkistanı, balkanları, afrikayı ve uzakdoğuyu unutalım mı?

Sahi sizi rahatsız eden ne. İnkılap ilmi mi, kadroların vazifesi mi, gençlik sorunlarımızın çözümü mü , beynelmilel sermaye ve ihtilallermi, yüzlerce kitap binlerce onbinlerce makaleler mi yoksa kılavuzumuz kuranın aksiyon öğretisi mi?

Delikanlı olun ve açıkça söyleyin sizi rahatsız eden ne?

Bekliyorum.

Abdülvahap Çınar