Ahmet Yürekli: Siyasetin saadeti nereye kadar?

İnsanın hazinesi, aldığı dua olsa gerek.
Allah'ın dilediği bir hayatı yaşadığından emin olmanın başka yolu var mı?
Şu sarmala bakın ki, bu da ancak dua etmekle mümkün..
Yani, Allah istemezse bir hiçiz.
Allah'ın vermediğini, kulun elinden alabileceğini sananlar, eteğini ağır taşla doldurur.
Mirasları da, vicdansızlıktan kaskatı kesilmiş, taşlaşmış birer kalp maalesef.
Siyasete bu ahlaktan yoksun girmek tam bir intihar..
Uçurumdan başka manzarası olmayan bir bayırın saadet avcıları..

Sevabı günahı kendimize, mütevazı bir yaşantıda iken, ilişkileri daha profesyonel bir alana niçin taşırız? Kendimizi üstün gördüğümüz konu, alan, toplumun hayrına mı? Yoksa üstünlüğümüz, kötülüğü göze alabilme cesaretimiz mi?
Uygulanabilirliği kanıtlanmış, meşru görülür olmuş ve belki de yasallaşmış olan bir kötülüğü menfaatimiz için insanlara dayatmak, kötülüğü kurumsallaştırmayı meslek edinmek, Allah'a açılan savaşların en büyüğü olsa gerek.

Oysa siyaset, Allah'ın eline talip olmaktır.
Adalet dağıtmak, aldatmamak, korumak, geliştirmek, razı olunan bir hayat sağlamak..

İnsanlığın kurtuluşu için; bu anlayış, olgunluk ve yetkinlikte olmayanlar, bu meydanı boşaltmalı.
Hizmet alanında hırsızlık yapılmaz.
Allah için, Allah gibi davrananlar başa gelmeli ki, insanlık kurtulsun.

Yüreğimin yakasını hiç bırakmayan bir hadis var:
‘’Bizi aldatan, bizden değildir.’’

Bir iyiliğin büyütülmesi, yaşatılabilmesi; kötülüğün gelişim hız ve dinamiğinden çok daha yavaş ve zordur.
Ancak, iyiliği başlatmak; dürüstlükten başka seçeneği olmayanların işi..

İşimizin başında mıyız, bu önemli.

Ahmet Yürekli
09,05,2023, İstanbul.