Mehmet Âkif Ersoy: Issız Kalan Yurtlar

Sanmayın: şevk-i şehadetle coşan bir kan var.. / Bizde leşten daha hissiz, daha kokmuş can var!

" İşte sana, onların kendi yolsuzlukları yüzünden, ıpıssız kalan yurdları!..." Kur'an'ı Kerim

Geçenler varsa İslamın şu çiğnenmiş diyarından;
Şu yüz binlerce yurdun kanlı, zâirsiz mezarından;
Yürekler parçalar bir nevha dinler rehgüzârından.
Bu matem, kim bilir, kaç münkesir kalbin gubarından
Hurûş etmekte, son ümmidinin son inkisarından?
Evet, son inkisarından ki yoktur cebrin imkanı;
Batıp gitmiş nazarlar beklemekten fecr-i nazanı!
Nasıl, ey yolcu, bin lanet gelip etmez ki vicdanı;
Dudaklar, çak çak olmuş, içerken zehr-i hüsranı,
Uzaktan baktı?koşmak nerde!?milyonlarca yârânı.

.......................

Gitme ey yolcu, beraber oturup, ağlaşalım;
Elemim bir yüreğin karı değil, paylaşalım!
Ne yapıp ye'simi kahreyliyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matem ki!..
Ah! Karşımda vatan namına bir kabristan
Yatıyor şimdi... Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerde ucu!
Bu ne hicran-ı müebbed, bu ne husran-ı mübin...
Ezilir rüh-i sema, parçalanır kalb-i zemin!
Azıcık kurcala toprakları, seyret ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş, paralanmış kafalar!
Bereden reng-i hüviyetleri uçmuş yüzler!
Kim bilir hangi şenaatle oyulmuş gözler!
"Medeniyet" denilen vahşete lanetler eder
Ey, bu toprakta birer na'ş-i perişan bırakıp
Yükselen, mevkib-i ervah! Sakın arza bakıp
Sanmayın: şevk-i şehadetle coşan bir kan var...
Bizde leşten daha hissiz, daha kokmuş can var!
Bakmayın, hem tükürün çehre-i murdarımıza!
Tükürün: belki biraz duygu gelir arımıza!
Tükürün cebhe-i lakaydine Şarkın, tükürün!
Kuşkulansın, görelim, gayreti halkın, tükürün!
Tükürün, milleti alçakça vuran darbelere!
Tükürün onlara alkış dağıtan kahbelere!
Tükürün Ehl-i Salibin o hayasız yüzüne!
Tükürün onların asla güvenilmez sözüne!
Medeniyyet denilen maskara mahluku görün:
Tükürün maskeli vicdanına asrın, tükürün!

..................

Hele i'lanı zamanında şu mel'un harbin,
"Bize efkar-ı umumiyyesi lazım Garbin;
O da Allahı bırakmakla olur" herzesini
Halka iman gibi telkin ile, dinin sesini
Susturan abdalın idrakine bol bol tükürün!...
Yine hicran ile çılgınlığım üstümde bugün...
Bana vahdet gibi bir yar-ı müsaid lazım!
Artık ey yolcu bırak Beni, yalnız ağlıyayım!

Kaynak: