Mahmut Korkmaz: Yol ve dava arkadaşlığı!

Yol ve dava arkadaşlığı!

Yoldaş, arkadaş, refik ne derseniz deyin, karındaş kadar önemlidir.

Siyaset kazananın kutsandığı, kaybedenin lanetlendiği bir alan değildir.

Bu kısa girişten sonra gündemde olan Melih Gökçek hadisesine değinmek istiyorum.

Belediye seçimlerinde İstanbul'da Recep Tayyip Erdoğan, Ankara'da Melih Gökçek kazanınca büyük zaferin temeli atılmış oldu.

Melih Bey beş defa müthiş bir strateji seçimleri kazandı.

İstanbul ve Ankara bizim her zaman örnek olarak anlattığımız yerler oldu.

Gün geldi devran döndü ve Melih Bey partinin aldığı karara uyarak görevden ayrıldı.

Sonrasında ise aslanlar gibi partiyi desteklemeye devam etti.

Girmiş olduğu bazı parti içi polemikleri kabul etmediğimi de ifade etmek isterim.

Vaziyet böyle rölanti halinde giderken ittifak denen hadise al bohçanı, ver bohçamı tarzında nişan atımı ile sonlandı.

Yada öyle gözüktü.

MHP'den Melih Beye "adayımız ol" mesajı gitti.

Kendi halinde olan Melih Beyin aklına tavşan girdi.

Karşılıklı Kuğulu park kuğularını kıskandıran kurlar başladı.

"Şeref verir", "şeref duyarım" deyimlerini duymaya başladık.

Günde onlarca twitt yazan Melih Beyin ansızın klavyesi bozuldu.

Bir ara zar zor "Ben Ak Partiliyim" deyiverdi.

Ortam biraz heyecanlı, biraz mahcup, biraz "acaba ne desem", "reise karşı ayıp olur mu" tarzında devam ederken Sayın adı malum şahıs devreye girerek rövanşizmin dinamitini patlatarak "can çıkmazsa huy çıkmaz" sözünün doğruluğunu gösterdi.

Herkesin bozduğunu yapmak zorunda kalan reis "Melih Gökçek benim yol ve dava arkadaşım. Beraber yürüdük biz bu yollarda" dedi.

Yol ve dava arkadaşlığı çok önemli.

Yolu ve davası olmayanlar bunu anlamazlar.

Anlayamazlar.