Kılıç Doyuran Yaralar

Sen ağlama, üzülmem,

beni bulmaz o menzilden attığın oklar;

ağlama öyle, dövünme bin pişman;

ağıtlarla yumuşatılabilen bir şey değil benim kalbim.

Telaşlanma boş yere, dur;

söz kesiği kalbimin kanı gür

kılıcını doyurur.

Sen ağlama, kahrolmam,

çıldırsa da beni çapraz ateşlerle dirilten o şaklaban şeytan

tınmam.

Sana söz; tadına varırım eziyetlerinin

hiç bir zulmünü ıskalamam:

Gocunmadan kabullendiğim tek yenilgimsin

ve zaferim, takdire muhtaç olmayan;

ağlasan da bir şey yok değişen:

Dilersen,

kendirlerle sökülüp de yörüngesinden

dizlerime yatırılan şu dünyayı

silkeleyeyim de üstümden

başını sen koy.

Sen ağlama, adını kirletme ağıdın;

o, ceylan gözünde güzel

yılanda değil.

AHMET YÜREKLİ

08.08.2021, Üsküdar