Hayati Koca: Her Gölge Bir Işığın Eseridir

“…doğunca ve ölünce herkes insandır, yaşama zamanını kendi belirler.”

Her Gölge Bir Işığın Eseridir

İnsan ışıksa gölge başkasında; ışık başkasındaysa gölge kendindedir.

Demek ki yaşanmışlıklar hep aynı.

Demek ki insan, her zaman ve her yerde aynı.

Demek ki geceye ve gündüze, açlığa ve tokluğa, savaşa ve barışa, gurbete, hasrete, sevdaya, aşka bakış her yerde aynı.

Demek ki gözyaşının ve kanın rengi hiçbir yerde değişmiyor.

Bir çocuğun gülümsemesindeki sıcaklıkla, bir ölünün yüzündeki ve tenindeki soğukluk hiçbir iklimde değişmiyor.

Her şeyin aynı olduğu bir dünyada, insanın kendinden bile ayrı düşmesinin bir nedeni olmalı. İnsanı, insan dışında bir yanıltan da olmayacağına göre, kendimizden başlayan yanılgı; sokağa, mahalleye, caddeye çıkana kadar bir çığa mı dönüşüyor?

Nereden başlayacak insan, kendini aramaya? Yoksa her gün aynada bulduğumuz kendimiz değil miyiz?

Kendimize içimizden konum atsak çok zaman kaybeder miyiz?

Aynı noktaya farklı yönlerden yürüyenler neden her adımda birbirinden daha da uzaklaşıyor?

İnsan…

İnsan, içinde kaybolanları dışarıda aramayı ne de çok seviyor; bulamayınca üzüldüğü, kırıldığı, bunaldığı halde.

yazının devamı..