Halil Sipahi ​​​​​​: “İyi Parti” iyi gelecek mi?

1 Kasım 2015 Milletvekili seçimlerinde aday gösterilemeyen Meral Akşener’in, bu seçimden MHP’nin büyük bir kayıpla çıkması sonrası. Parti içerisindeki diğer muhalif milletvekilleri ile birlikte Genel Başkan Devlet Bahçeli’yi istifaya çağımaları ve  olağanüstü kongre tartışmalarının yargıya kadar taşınması sonucunda. Partiden aralarında eski bakan ve önemli milletvekillerinin teker teker ihraç edilmesi sonrası. MHP’de genel başkanlık koltuğuna aday olup oturma şansı kalmadı. Bütün bu gelişmelerden sonra MHP’den ihraç edilen  Meral Akşener’in kamuoyunda yeni bir parti kuracağı beklentisini doğurmuştu.

Her şeye rağmen MHP için mücadele etmeye kararlı olan Akşener bir müddet sonra bu umudunu tamamen yitirince iraç edilen ve istifa eden milletvekilleri ile uzun bir çalışma süreci sonrası yeni parti kurma çalışmalarını başlattı. Ekim ayı ortalarında yeni partinin kuruluşunu tamamlayıp adını kamuoyuna duyuracaklarını açıkladılar.

Akşener “İyi Parti” nin kuruluş dilekçesini iç işleri bakanlığına verdi;

Kurucu genelbaşkan sıfatıyla Meral Akşener  25 Ekim (Bugun) İç işleri bakanlığa kuruluş dileçesini sunduğu yeni partisinin adını “İyi Parti” olarak duyurdu.

Logosu Mavi zemin içerisinde Güneş sembolü olan  “İyi Parti”nin yaklaşık iki yüz kişilik kurucu kadrosu ile 1983’te Merhum Turgut Özal’ın Anavatan partisinin kuruluşu ile benzerlik taşıyor. “İyi Parti”de de Anavatan da olduğu gibi Sol akımdan, merkez sağ’a, Muhafazakar kanattan, milliyetçi akıma, dört eğilimden isimlere yer verildiği görülüyor.

Akşener’in “İyi Parti”sinde RP, DSP, ANAP, DYP, CHP ve AKP’li siyasetci, milletvekili ve eski bakanlar bulunuyor.

Akşener “İyi Parti” nin kuruluş dilekçesini verdikten sonra yaptığı açıklamada, Kendisinin Cumhurbaşkanı olması konusunda çok yoğun bir talebin olduğu, bunun karşısında kayıtsız kalmasının mümkün olmadığı için bu yola girdiğini ifade etti.

“İyi Parti” Ülkeye ve millete ne getirecek?

Tam bitiyor derken terör örgütü ile masaya oturulması,İçeride ve dışarıdan terör tehdidinin bir türlü önüne geçilememesi,  Suriye, Kerkük, AB ve ABD ile sallantılı ilişkilerin doğduğu tutarsız dış politikası, işsizlik, yoksulluk, adaletsizlik ve güvensizlik üst seviyeye çıkması, günü  kurtarmak için  milletin sırtına yüklenen yeni vergiler ve devlet malının satışıyla edilen gelirler ile bıçak sırtında yürütülen ekonomik politikası ile ülkeyi bir bilinmeze götüren AKP iktidarına karşı, Etnik, kültürel ,din, mezhep, sizden, bizden diye ayrıştırıcı değil birleştirici, Ülkenin herkesimini kucaklayacak bir milli mütabakat hükümetine ihtiyaç duyulduğu bir dönemde ortaya çıkan dört eğilimi bir araya getiren Meral Akşener’in, “İyi Parti”si ve kadrosu bu yaraya merhem olabilecek mi?

Bu yeni parti ne yapabilir? 2019 seçimlerinde bugünkü siyaset tablosu değişebilir mi?

Türkiye’de 1980 öncesi nispi seçim sisteminin uygulandığı dönemde, merkez sağ ve merkez sol oyları ile küçük çapta ideolojik partilerin aldığı oylar meclis aritmetiğini belirlerdi. 1983 sonrası yüzde 10 seçim barajı getirilmesi ile, seçmenin tercihi değişiklik göstermeye başladı.Dört eğilimi bir araya getiren, Turgut Özal’lı Anavatan Partisi iktidarları dönemindeki uygulamalar, Türk seçmeninin kriterlerinde değişiklik yapmasına neden oldu. Artık aileden miras yolu ile geçen parti seçmenliği tarihe karışıyordu. Bu gelenek merkez solda genel olarak devam etse de, özellikle merkez sağda tamamen değişti. Bunun yerini kısmen değerlendirme yolu ile terçih  yapan “bilinçli seçmen” ile şartlara ve menfaatlere göre siyasi tercih yapan “kayar seçmen”’e (çıkarcı) bıraktı.  

Türkiye’de seçim kazanabilmek iktidar olmak için iki önemli husus var;

Birincisi kendi tabanı dışından seçmen çekmek. İkincisi Anket, Araştırma ve siyaset bilimcilerin öngörülerini dikkate almak.

Birinci husus; Bugün Türkiye’de yaklaşık yüzde 20 ila 23 arasında “kayar seçmen” var. Kim iktidarda ise, veya mevcut iktidar partisi düşüşe geçmişse, iktidara yakın hangi parti o partiye dönüş yaparlar. İdeali ve ideolojisi olmayan bu seçmen grubunun oyunu alan iktidar ipini göğüsler. İşte bu “kayar seçmen” in oyunu alabilmek içinde bu seçmene yön verenler ile ilişkileri düzenlemek gerekir. Buda  iktidara talip olan parti ve lider için taviz demek, ideallerden ödün vermektir.

İkinci Husus; Türkiye’de seçim kazanabilmek için anket ve araştırmalar çok önemlidir, Anket ve araştırmalar ne diyor bakmak gerekir.

Konda’nın 16 Nisan referandumundan sonra hazırladığı bir rapor Ağustos ayı başlarında yayınlandı.

“Türkiye’de Donan Siyasetin Şifreleri: Karar Ağacı Yöntemi ile Seçmen Tercihlerini Anlamak” başlığını taşıyan rapor, Raporun özeti şu;

 “Partiler belirli kimlikler ve aidiyetler üzerinden farklı seçmen gruplarına hitap etmekte, birinin güçlü olduğu bir grupta diğerleri neredeyse varlık gösterememekte. Buradan hareketle bu tablonun nasıl değişebileceği iki ana öğeye işaret etmekte. Bunlardan birincisi, muhalefet partileri siyasi parametreleri kökünden değiştirmedikçe bu tablonun değişmesinin mümkün olmadığı.Siyaset bu kimlikler ve kutuplaşmalar üzerinden devam ettikçe, önümüzdeki seçimlerde oy dağılımlarında ciddi bir değişim beklemenin yersiz olduğu. İkincisi ise AKP seçmeninin tercihleri ve saikleri incelendiğinde, muhalefetin buradan oy devşirmek için Recep Tayyip Erdoğan’ın şahsı üzerinden siyaset kurmaya çalışması anlamsızdır.AKP seçmeninin, bir partiyi lideri için seçme eğilimi gösterdiği görülmektedir.” diyor.

yazının devamı...