Aile Polisi Kitabı

AİLE POLİSİ

1.BÖLÜM

AİLE POLİSİ PROJESİ

1. ÜÇ KÜÇÜK YÜREK

ÜÇ BÜYÜK MUSİBET !

Üç küçük kardeş, küçük yüreklerine rağmen büyük musibetlerle sık sık yüz yüze geliyordu.

Erzincan 2009

Yangın

?Yangın vaaaar...!?

?Yangın oluyor, ev yanıyoooor?!?

?Yetimlerin evi alevler içinde?!?

?İtfaiye çağırın?!?

?İçerideler mi acaba?!?

?Yaralı olabilirler yardım etmemiz lazım!?

?Kurtaralım garibanları?!?

?Yardım ediiiin?!?

Bir yangın ki alevleri göklere yükseliyor. Bütün komşular seferber olmuş, üç yetimi kurtarmak, evi yutan yangını söndürmek için canhıraş sağa sola koşuşturuyorlar.

Evin yandığı, içinde kurtarılacak hiçbir eşya kalmadığı belli idi. Herkesin asıl merakı evde yaşayan üç yetimin içeride olup olmadığı idi.

Komşularından Şükran Hanım yangın yerinde olup bitenleri seyrederken, yıllar önce yine bir akşam, küçük bir kız çocuğu iken Asiye'nin deprem anındaki inlemelerini ve hala kulaklarında olan feryadını hatırladı. Yıl 1992 idi.

1992 Erzincan Depremi

?Deprem Oluyor!?

?Depreeeeeem!?

?Deprem oluyor!?

?Baba deprem oluyor!?

?Ağabey göremiyorum sizi!?

?Abla nerdesiniz??

?Anne kurtar beniii!?

?Niye kimse ses vermiyor??

Birkaç inlemeden sonra onun da sesi kesildi. Bayılmıştı Asiye. Uyandığında ışıkların sönmüş olduğunu, soğuktan donacak hale geldiğini, evlerinin yerinde bir yıkıntı olduğunu, annesinin sürekli ağladığını görüyor, inlemeleri duyuyor ama babasını göremiyordu. Kolu bir taşın altında kalmıştı. Ani bir hareketle çok zarar görmeden yıkıntıların altından çıkardı kolunu.

Asiye henüz 3 yaşındayken tanışmıştı 13 Mart 1992 depremiyle. Büyüdüğünde depremin 6.8 büyüklüğünde olduğunu, 800?e yakın kişinin öldüğünü, depremin akşam yemeğinden sonra olduğunu öğrenecekti.

Hayal meyal hatırlıyordu o günleri ve tabii ki babasını. Babası hakkında aklında kalan tek şey akşamları babasının kucağına oturup günlük çikolatasını yerken, babasının saçlarını okşaması idi. Deprem olduğunda evde kendisi ile birlikte annesi, ablası ve ağabeyi vardı. Fakat babaları evde yoktu. Ablası Hayriye 4, ağabeyi Kenan 6 yaşında idi. Asiye en küçük çocuk olduğu için annesi el yordamıyla ve ses vermesiyle önce onun yanına gelmişti.

Sobaları devrilmişti, az kalsın halı tutuşacaktı ama bereket versin ağabeyi erken davranıp halıyı söndürmüştü. Ağabeyi okula başlayacaktı o yıl. ?Anne, Kenan ağabeyim okula giderken ben de gideceğim, bana da çanta alın? diye ağlardı zaman zaman. Ağabeyini çok olgun görürdü, ne de olsa okula gidecek yaşa gelmişti.

Olayın şokunu üzerlerinden attıktan sonra babalarını aramaya başladılar. Henüz 35 yaşında olan Turgut o güne kadar feleğin değişik cenderelerinden geçmişti. İnşaat işçisi olarak geçimini sağlamaya çalışıyordu. Her gün iş bulamadığı için Mart ayının soğuk kış günleri yarı aç yarı tok geçiyordu. Kucağına oturduğunda kızı Asiye?nin saçlarını okşamayı severdi. İnşaatlarda pişmiş olan elleri kızının nazik vücuduna dokunduğunda bazen vücudunu çiziyordu.

Depremde ölenlerin sayısı bin kişiye dayanmıştı. Yaralıları saymaya gerek yoktu. Çünkü sağ kalanların büyük bir bölümü yaralanmışlardı.

Erzincanlılar deprem şehitleri için cenaze törenlerini yapmaya bile imkân bulamıyordu. Cenazeler, Terzibaba Mezarlığı'nda ayrılmış olan ebedi istirahatgâhlarına beşer onar defnediliyordu.

Rahmetli Vali Recep YAZICIOĞLU gibi bir valiye sahip olmaları bir avantajdı ama adı üstünde, yaşanan afet depremdi; hem de gece vakti, kış soğuğunda...

Yaşı büyük olanlar daha önce de depremle karşılaşmışlardı. Hem de çok büyük bir depremle.

1939 Depremi

* * *

Sürecek...

Aile Polisi Kitabı

Yazarı : Nuri ATEŞ

E-Posta : nuriates_2000@yahoo.com

Tel : 0507 240 03 75

Web adresi : http://ailepolisi.com/haber/

Basım Yılı : 2012

Yayınevi : Hayat Yayınları

Adresi : Hayat Yayın Grubu Nişancı Mahallesi Davutağa Cad. No 26/1 Posta Kodu: 34050 Eyüp İstanbul

Telefon : 0 212 613 11 00 - 0 530 290 99 78

Fax : 0212 613 11 55